بزرگترین دریاچه جهان را صدها هزار تن آلودگی نفتی تهدید می کند

فریاد دریای صبور شمال ایران خزر برای کمک از کنوانسیون تهران به گوش می رسد چرا که بزرگترین دریاچه جهان با ورود سالانه صدها هزار تن آلودگی نفتی، پساب های صنعتی و نیز افزایش جمعیت مردم مناطق ساحلی در حال مبارزه است . در مبارزه خستگی ناپذیر بزرگترین دریاچه جهان با این خطر و تهدید جدی و تلاش برای بقا تنها همکاری کشورهای ساحلی و عزم و اراده آنها می تواند موثر باشد .

بر اساس مطالعات انجام شده در مبارزه یاس آمیز دریای خزر با آلودگی های عظیم نفتی و پساب های صنعتی عواملی نظیر آلودگی های وارده به دریای مازندران از طریق رودخانه هایی که از سمت خشکی به دریا جریان دارند از علل آلودگی این دریا و کاهش ماهیان شیلاتی شناخته شده است . علاوه بر آن ورود رود ولگا و رودخانه های غرب آن که از جمهوری آذربایجان سرچشمه می گیرند موجب ۸۰ درصد از آلودگی های این دریا است. از دیگر عوامل آلودگی دریای مازندران که عمدتا منشاء دریایی دارد، عملیات بهره برداری و اکتشاف منابع نفت و گاز است ، سالانه ۱۵ هزار تن نفت فقط از حوضچه های نفتی جمهوری آذربایجان وارد این دریاچه می شود.

صید بی رویه، رشد بی رویه شیوه صیادی دام گستر ، تخریب تالاب های منطقه، تخریب محیط طبیعی رودخانه های محل تخم ریزی ماهیان در اثر اجرای طرح های بدون ارزیابی زیست محیطی و نیز آلودگی های وارده از جانب خشکی به دریا عواملی هستند که موجب تخریب محیط زیست دریا و آلودگی آن می شوند. همه عوامل فوق موجب شده که میزان صید ۷۰۰ هزار تنی سال ۱۳۱۲ به ۵۰۰ هزار تن در حال حاضر کاهش یابد.

بیشترین آلودگی نفتی خزر را کشورهای جمهوری آذربایجان ، روسیه و قراقستان ایجاد می کنند و بنابراین خطر و تهدید این کشورها برای دریاچه جدی تر و حاد تر است جدی تر است .

محمد باقر نبوی افزود: قرار است اجلاس کنوانسیون تهران در آذرماه سال جاری در قزاقستان برگزار شود و در آن سه پروتکل " مقابله با حوادث غیرمترقبه دریا " ، " " آلودگی با منشاء خشکی " و " اثرات زیست محیطی در دریا و سواحل " برای نهایی شدن و امضا برای آغاز کار اجرایی ارائه شود به گفته وی اگر پروتکل " تنوع زیستی " نیز آماده شود برای نهایی شدن دراین اجلاس ارائه می شود. وی اظهار داشت: بیشترین منابع آلاینده دریای خزر آلودگی ناشی از حفاری های نفتی ، ورود پساب های صنعتی ، فاضلاب های شهری و خانگی و زه آب های کشاورزی است.

صید بی رویه، رشد بی رویه شیوه صیادی دام گستر ، تخریب تالاب های منطقه، تخریب محیط طبیعی رودخانه های محل تخم ریزی ماهیان در اثر اجرای طرح های بدون ارزیابی زیست محیطی و نیز آلودگی های وارده از جانب خشکی به دریا عواملی هستند که موجب تخریب محیط زیست دریا و آلودگی آن می شوند و همه عوامل فوق موجب شده که میزان صید ۷۰۰ هزار تن در سال ۱۳۱۲ به ۵۰۰ هزار تن در حال حاضر کاهش یابد.

میانگین دمای هوا در تاریخ زمین هیچ گاه این اندازه بالا نبوده است

پژوهشگران هشدار دادند، همه کره زمین در حال گرم شدن و دمای هوا دائما در حال بالا رفتن است. و جامعه جهانی باید تلاش های مشترکی به منظور جلوگیری از گرمایش زمین به کار گیرد. آژانس بررسی های مطالعات جوی و اقیانوسی آمریکا اعلام کرد : رکورد گرما در کره زمین در ماه ژوئن شکسته شد به گونه ای که میانگین دمای هوا در فاصله ماه های اوریل و ژوئن امسال در تاریخ زمین هیچ گاه این اندازه بالا نبوده است.میانگین دمای زمین از ماه جنوری تا جون سال ۲۰۱۰ تا ۵۷ درجه سانتیگراد (۱۴ درجه بالاتر از حد طبیعی) ، که از رکورد قرن بیستم که در سال ۱۹۹۸ گرمترین سال قرن ثبت شده بود، پیشی گرفته است .افزایش دمای هوای زمین و اقیانوسها در نیمه اول سال ۲۰۱۰ بلندترین رکورد را نسبت به سال ۱۸۸۰، زمانی که مرکز هواشناسی ایالات متحده کارش را شروع کرد، ثبت شده است .رئیس هیئت بررسی پدیده تغییرات آب و هوای سازمان ملل هم اعلام هشدار داده است: اگر این روند ادامه یابد، نمی توانیم افزایش انتشار گازهای گلخانه ای در سطح جهان را در ۱۰ سال آینده متوقف کنیم. کارشناسان معتقدند که اگر هیچ تدبیری اندیشیده نشود در صد سال آینده دمای کره زمین به طرز قابل توجهی تغییر می کند و به طور متوسط بین پنج تا شش درجه افزایش می یابد و در کشورهایی مانند روسیه یا آلمان مردم دمای پنجاه درجه را تحمل خواهند کرد. گرمایش زمین تاثیر فوق العاده منفی بر اقتصاد جهانی خواهد گذاشت و موجب رکود بیش از پیش آن خواهد شد.این درحالی است که آمریکا و چین امروز بزرگ ترین تولیدکنندگان گازهای گلخانه ای در جهان هستند.
افزایش گازهای گلخانه ای ساکنان بسیاری از مناطق کره زمین را با مشکلاتی روبه رو کرده است که دانشمندان پیش تر درباره آنها هشدار داده بودند. پژوهشگران می گویند دمای هوای زمین به ۵۰ درجه می رسد .
بر اساس اعلام کارشناسان محیط زیست ، ایالات متحد آمریکا نیز در فهرست کشورهایی است که بیش از دیگران اکوسیستم سیاره زمین را تهدید می کنند . اما در حال حاضر بیشترین مشکل از طرف کشورهای در حال توسعه است .تمامی دانشمندان بر سر این موضوع که در قرنهای آینده انسان شاهد چنان افزایش حرارتی خواهد بود که طی ۱۰ هزار سال پیش با آن مواجه نشده است، اتفاق نظر دارند .

ساخت بتون جدید به منظور جذب آلودگی هوا

پژوهشگران در هلند بتون جدیدی ساخته اند که می تواند آلودگی هوا را جذب و هوا را تصفیه می کند.به گزارش سایت پزشکان بدون مرز ، بتون جدید ساخته شده در هلند که آزمایش های مختلف بر آن انجام شده است، می تواند حدود چهل و پنج درصد از دی اکسید کربن خطرناک منتشر شده از خودروها را جذب کند. براساس این گزارش؛ شهرهای مدرن در اینده می توانند از بتون موسوم به بتون سبز برای ساخت و ساز استفاده کنند. این بتون توانایی جذب نیتروژن تولید شده توسط خودروها را نیز داراست. گاز دی اکسید نیتروژن که به بارش باران های اسیدی منجر می شود، برای سلامت افراد بسیار خطرناک است.دانشمندان ژاپنی نیز از حدود دوازده سال پیش تحقیقاتی درباره ساخت بتونی با قابلیت های مشابه را شروع کرده بودند

هفت تالاب در فهرست سایتهای تخریب شده ایران

 متخصصان محیط زیست ارزش اکولوژیک تالابها را 10 برابر جنگلها و دویست برابر زمینهای زراعی برآورد می کنند این در حالی است که از 33 تالاب ثبت شده ایران در فهرست کنوانسیون جهانی رامسر هفت سایت به دلیل تنشهای شدید اکولوژیک سر از لیست مونترو درآورده اند.

به گزارش خبرنگار مهر، تالاب‌ها و دریاچه‌های ایران مانند ارومیه، انزلی، گاوخونی، پریشان، هامون، چغاخور، شادگان، طشک، گندمان، هورالعظیم و... یا خشک شده اند و یا با بحران کم آبی مواجه‌اند. در واقع وضعیت تالاب‌های ایران در حالی موجب نگرانی بسیاری از حامیان محیط‌زیست کشور شده که در آستانه برگزاری چهلمین سال شکل گیری کنوانسیون رامسر در همین شهر، تعدادی از تالابهای ایران در حال خارج شدن از لیست کنوانسیون و تعدادی در حال ورود به این لیست هستند.33 تالاب در لیست کنوانسیون رامسرکارشناس امور تالابهای معاونت محیط طبیعی سازمان محیط زیست در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: 33 تالاب در لیست کنوانسیون رامسر با 22 عنوان ثبت شده اند به طوری که گاهی سه تالاب با یک عنوان ثبت شده که می توان به تالابهای اقماری یادگارلو، درگه سنگی و حسنلو در حاشیه دریاچه ارومیه اشاره کرد.ایران به عنوان بنیانگذار کنوانسیون رامسر از میان 158 کشورهای عضو، کشور نوزدهم به سبب ثبت تعداد سایتها است که در این فهرست بیشترین تالابهای ثبت شده به ترتیب متعلق به انگلیس، مکزیک و استرالیا است. از سوی دیگر اما ایران بعد از یونان بیشترین تالاب در معرض تغیرات شدید اکولوژیک را برای خروج از لیست کنوانسیون دارد.

 

حفظ امنیت زیست محیطی، اولویت ثانویه تأمین امنیت در جنگ

 اخرین دهه قرن بیستم و دهه آغازین قرن بیست و یکم، بدون شک دنیا شاهد جنگهای کوچک و بزرگی بوده که اثرات ناخوشایندی را بر زندگی بشری بجا گذاشته است. تلفات انسانی، آسیبهای جسمانی ناشی از مواد منفجره و شیمیایی، آوارگی، فقر و بیکاری مهمترین اثرات قابل لمس جنگ است که ملتهای درگیر، آن را به خوبی درک کرده اند. در این میان لطمه به محیط زیست و منابع طبیعی موضوعی است که بعلت اینکه ، اثراتش در زمان بحران، قابل درک نیست، تاحدودی نادیده گرفته می شود. لذا در پی تأثیر جبران ناپذیر جنگهای دهه آخر قرن بیستم بر محیط زیست، مجمع عمومی سازمان ملل متحد از سال 2001 برآن شد تا ششم نوامبر مصادف با 15 آبان ماه هر سال را باعنوان "روز بین المللی منع بهره برداری از محیط زیست در جنگ و نزاعهای مسلحانه" نامگذاری نماید.
 اسیب به محیط زیست در زمان درگیریهای مسلحانه، نه تنها در زمان جنگ بلکه تا مدتها پس از آن، نسلها را شاهد تاثیرات منفی بر اکوسیستم ها و منابع طبیعی می نماید.میدانهای مین، در نقاط بحرانی و درگیر جنگ جهان، تا مدتها پس از اتمام جنگ بعلت حضور مردم بومی و آغاز زندگی در آن منطقه، نه تنها جان انسانها، بلکه دامهایی که در این مناطق چرا می کردند را تلف می نماید.

 استفاده از طبیعت و دستکاری آن به منظور استقرار پادگان و تجهیزات نظامی قبل، حین و پس از جنگ و توجه نیروهای درگیر تنها به تأمین منافع آنی انسانی، تخریب سیستمهای اطلاعات جغرافیایی و تجهیزات مستقر در پاسگاههای محیط بانی، آسیب به شبکه های آبرسانی و فاضلاب شهری و روستایی و درنهایت محیط زیست انسانی، سوء استفاده فرصت جویان شکارچی در غارت منابع و حیات وحش و ترفیع تجارت خود، شخم خاک و ایجاد خندق و سنگر و تخریب زیستگاه جانوران، جذب مواد سمی منتشر شده در خاک و نشت آن به آب ، عدم مدیریت تخلیه زباله های نظامی، کاهش پوشش گیاهی، مرگ میکرو ارگانیسمهای موجود درخاک و تأثیر بر کشاورزی، تأثیر تجهیزات سنگین و تانکهای جنگی بر اکوسیستمهای خاکی و آبی، افزایش تلفات حیوانی ناشی از بین رفتن زیستگاهها، منابع غذایی، آسیب به پوشش گیاهی و مرگ از شایعترین اثرات منفی جنگ بر مناطق و منابع طبیعی است.

         

در میان بی رحمی، مرگ و محرومیت جنگ، شاید محیط زیست قربانی جزئی به نظر رسد، اما به منظور داشتن شالوده قوی اجتماعی و امنیت اقتصادی، تغییر نگرش نسبت به راههای حفظ امنیت، ضروری و اساسی است.

ادامه مطلب ......

سبز شدن اقتصاد، دغدغه جهانی

 ر آخرین نشست ویژه شورای حکام که فوریه 2010 در بالی اندونزی برگزار گردید، سه موضوع، اقتصاد سبز، حاکمیت بین المللی محیط زیست و تنوع زیستی که بعنوان مباحث روز محیط زیست در بین وزرای جهان مطرح است و مدتی است در دستور کار برنامه محیط زیست ملل متحد قرار گرفته به بحث و تبادل نظر گذاشته شد و طی سال 2010 نیز نشستهای مختلف به طور خاص و ویژه به هر یک از آنان اختصاص داده شد. اقتصاد سبز با رویکرد همگام سازی دنیای امروز اقتصادی با محیط زیست به منظور استفاده بهینه از سرمایه های طبیعی و بهره وری از منابع اقتصادی موجود جهان بسیار مورد توجه سازمان ملل، کشورهای توسعه یافته و تا حدودی کشورهای درحال توسعه است و به این خاطر چند سالی است که به طور خاص در اجلاسهای مختلف مطرح و برای توسعه آن دوره ها و کارگاههای آموزشی مختلفی برای آشنایی کارشناسان نهادهای ذیربط مانند محیط زیست، اقتصاد و دارایی، بازرگانی، کار و ... برگزار می گردد. که خوشبختانه ایران نیز مدتی است به این موضوع هرچند به صورت جزئی و نه عمیق، نگاه خاصی دارد.
 

 ابل ذکر است که کشور کره جنوبی به لحاظ استقرار سیستم های توسعه ای سبز تحت نام برنامه رشد سبز در کشور خود سبزترین کشور جهان از لحاظ زیست محیطی و استفاده از تکنولوژی است .

 متعاقب اجلاس بالی و قرارگیری در شرایط حاکم بر تصمیم گیریهای جهانی درخصوص اقتصاد سبز، شرایطی پیش آمد تا سوال خود را در خصوص اینکه " کشورهای درحال توسعه برای استقرار نظام اقتصادی سبز در کشور خود چه اقداماتی را باید انجام دهند؟" از جناب آقای آخیم اشتاینر، معاون دبیرکل سازمان ملل و مدیراجرایی برنامه محیط زیست ملل متحد داشته باشم.

 ایشان موارد زیر را فهرست وار این چنین بیان نمودند که :

ادامه ........ در ادامه مطلب !

بهترین عکس های طبیعت در سال 2010 منتشر شد

وب سایت نشنال جئوگرافیک در پایان سال 2010 میلادی منتخبی از بهترین عکس های این سال را منتشر ساخته است که برخی از آنها را می توانید اینجا ببینید...

بدون شرح ...

سکوت یعنی خواب

سکوت یعنی مرگ

بخوان .. بخوان

بگو که بیداری

بگو که اینجایی

بگو که با مایی

اکوتوریسم و توسعه پایدار، مفاهیم و ارتباط آنها

اکوتوریسم عبارت است از مسافرت مسئولانه و هدفمند در طبیعت، به نحوی که از محیط، حفاظت شود و به رفاه مردم بومی خدشه وارد نیاید. اکوتوریسم هر نوع توریسمی را که با طبیعت مرتبط می شود دربر می گیرد. در اکوتوریسم انگیزه اصلی مسافرت، جذابیت های طبیعی یک منطقه، شامل ویژگی های فیزیکی و فرهنگ بومی است و توریست پس از مشاهده جذابیت ها، بدون اینکه خللی در آنها وارد آورد یا آن ها را تخریب کند، محل را ترک می کند. در واقع توریسم طبیعت گرا نوعی از توریسم است که بر طبیعت اثر مخرب نگذارد، به حفظ انواع جانوران و گیاهان کمک کند و مستقیم و غیر مستقیم به حفظ طبیعت مدد رساند. اکوتوریسم، گردشگری مسئولانه و پایدار است و بدین سبب نیاز به حفاظت منابع ملی، اعم از زنده و بی جان، دارد؛ تسریع توسعه غمخوارانه و مناسب و آنچه به اهداف توسعه عدالت اجتماعی و افزایش کیفیت زندگی و ثبات، به ویژه برای جوامعی که در مجاورت مناطق حفاظت شده زندگی می کنند، کمک می کند، در مقوله اکوتوریسم قابل تعریف است.

با توسعه ارتباطات بشری در قرون اخیر و افزایش دانش عمومی در سطح جهان، جهانگردی از امری فطری و محدود، به صنعتی غول آسا و فراگیر بدل شده و بر اساس آمار سازمان جهانی جهانگردی (WTO) در حال حاضر دومین صنعت پول ساز جهان است و انتظار می‌رود که در قرن حاضر به اولین آنها تبدیل شود. به گفته آقای "کبالوس" ( رئیس اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) در اجلاس 1987) صنعت جهانگردی بزرگترین صنعت اجتماعی جهان است. برابر مطالعات انجام گرفته از سوی دانشگاه جرج واشنگتن آمریکا در سال 1990 حدود 440 میلیون جهانگرد و مسافر در نقاط مختلف جهان با صرف هزینه‌ای معادل با 257 میلیارد دلار به سفر پرداخته‌اند. بر اساس همین تحقیقات در بین گرایشهای مختلف موجود در سفرهای جهانگردی بیشترین سطح رشد به سفرهای زیست محیطی یا "سافاری" اختصاص یافته است.

جهانگردی می‌تواند به مثابه منبعی از برکات اقتصادی و اجتماعی از قبیل اکتساب ارز خارجی برای اقتصاد کشورهای در حال توسعه باشد. مطابق آمار سال 1990 کشورهای در حال توسعه جهان از همین مجرا معادل 5/62 میلیارد دلار کسب نموده‌اند. اصلاح زیر ساختار کشورهای در حال توسعه مثل شبکه‌های حمل و نقل شهری و روستایی، ایجاد تسهیلات، خدمات تفریحی و رفاهی و در نتیجه اشتغال وسیع روستایی و ملی از دیگر برکات جهانگردی در کشورهای رو به رشد تلقی می‌گردند. اما همین برکات و منافع زمانی که جهانگردی را در مفهوم پایدار آن یعنی به صورت جهانگردی پایدار (Sustainable Tourism) نبینیم، به مصائبی بزرگ بدل خواهد شد و همچون سایر داد و ستدهای اقتصادی مبتنی بر استفاده مستقیم و فروش غیر تبدیلی منابع ملی، زیانی عظیم را متوجه حیات و آینده ملل خواهد نمود، هر چند که به ظاهر درآمدهای کلانی را نیز متوجه افراد خاص یا کشورهای خاص نماید.

اگر استفاده از منابع به قیمت نابودی و انقراض آنها باشد، طبیعی است که توسعه، پایدار نخواهد ماند. از طرفی رشد فزاینده جمعیت‌های بشری در کره خاکی و نیاز روز افزون آنها، بهره‌برداری از منابع زمینی را ناگزیر می‌سازد و بدون دست زدن به این منابع جهت استخراج و استحصال، زندگی و پیشرفت و توسعه امکان پذیر نخواهد گردید. لذا گفته می‌شود بهره‌برداری بهینه، منطقی و معقول از منابع به نحوی که فرصت تجدید آن داده شود تا موجودی حفظ و تضمین گردد و این توسعه پایدار خواهد بود.

همانطوری که در توسعه پایدار(Sustainable development، که توسعه‌ای ممدوح است که ضمن بهترین بهره‌برداری از منافع موجود برای منافع نسل حاضر، این منابع را به صورتی مستمر جهت استفاده نسلهای بعدی نیز حفظ نماید، در مفهوم توریسم پایدار نیز روشی مقبول و ممدوح است که ضمن برطرف ساختن نیازهای تفرجی و تفریحی جهانگردان کنونی جهان این حقیقت را در نظر داشته باشد که مناطق مورد بازدید جهانگردان فعلی متعلق به نسلهای آینده نیز می‌باشد و بایستی ضمن استفاده صحیح از آن، چنان آن را حفظ نمود که فرزندان ما نیز بتوانند این گوهرهای گرانبها را لمس نمایند. گزارشهای ارایه شده بوسیله ارگانهای مسئول جهانی همچون بانک جهانی، برنامه محیط زیست، سازمان ملل و سازمان جهانی گردشگری نشان می‌دهد که در حال حاضر این صنعت از مهمترین شاخه‌های در هم تنیده اقتصاد جهانی بوده و در چرخش مالی جهانی نقش اساسی ایفا می‌نماید. همین بررسی‌ها نشان می‌هد که در چهل سال گذشته تعداد بازدید کنندگانی که با هدف گردشگری به مسافرت پرداخته‌اند، از حدود 25 میلیون نفر به بیش از 450 میلیون نفر افزایش یافته و بر اساس پیش بینی‌های انجام شده در سالهای اولیه قرن حاضر این تعداد تا 500 میلیون نفر افزایش خواهد یافت.

بررسی نقش این صنعت در کشورهای مختلف آسیا و اروپا که در اکثر موارد جاذبه های موجود و آتی آنها فراتر از آنچه که در ایران می‌توان بوجود آورد و یا معرفی نمود، نیز نمی‌باشد خود روشنگر این مطلب می‌باشد که در صورت وجود نگرش، برنامه و راهکارهای اساسی در راستای تحول شرایط حاکم بر مجموعه عوامل دست اندر کار در ایران و به تبع آن در نواحی متنوع اقلیمی، فرهنگی، قومی و تاریخی آن می‌توان جایگاه واقعی خود را در شبکه جهانی این صنعت بازیافته و بدون وارد آوردن تنشهای مخرب بر محیط پیرامونی، منابع مالی کشور را به صورتی مؤثر تنوع بخشید.

از سوی دیگر باید توجه نمود که فرایندهای متنوع گردشگری همراه با اثرات مثبت، چنانچه به صورت یک مجموعه همه جانبه و پویا مورد توجه قرار نگیرد می‌تواند در میان مدت موجب بروز اثرات منفی در تمام وجوه اجتماعی و فرهنگی و نیز جنبه‌های متفاوت زیست محیطی گردد.

تالابهای لرستان؛ نامرئی در مونترو !

در حالی به چهل سالگی رامسر نزدیک می شویم که تالابهای ایران هنوز هم در وضعیت نچندان مطلوبی به سرمی برند. سدسازی های بی حد و مرز، کنارگذرهای آنچنانی، میان گذرهای کارشناسانه و توسعه کشاورزی به هر قیمت و ...همنشین های چند سال اخیر تالابهای ایران می باشند.

در آستانه این جشن برای شادگان، انزلی، بختگان و پریشان چه کرده اید؟چگونه باور کنیم که امسال قرار پنج تالاب اقماری از فهرست تالابهای در معرض تغییرات شدید اکولوژیک خارج شوند. برای نجات مجموعه تالاب انزلی چه کرده اید؟ برای شادگان، خورالامیه و خورموسی چه طور؟ از نیریز و کمیجان و هامون صابری و هامون هیرمند چه خبر؟در جشن ۴۰ سالگی رامسر از کدام تالابمان دفاع کنیم؟از بختگان و پریشان یا انزلی و هامون،به راستی از کدامشان تعریف کنیم؟خواستم از تالاب های استانم بگویم؛ از گری بلمک، گری جمجمه، تکانه، لفانه، کبود، زردانه و بیشه دالان...

از بیشه دالان بروجرد که دیگر چیزی باقی نماده و اینک مزرعه ای است نمونه برای خودش.گری بلمک که قربانی زیاده خواهی های عده ای شده است و به قول مدیر کل محیط زیست لرستان در حال حاضر توسط یکی از نهادهای مسئول میلیاردها تومان هزینه انجام شده و این تالاب زهکشی شده است !

اینک آب تالاب گری بلمک با صرف هزینه های بسیار ! توسط یک کانال به طول دو کیلومتر به رودخانه تخلیه می شود تا با خشک شدن این تالاب زمینه توسعه اراضی کشاورزی در این منطقه را فراهم کنند. گر چه تالاب های لرستان وارد شده در فهرست رامسر نیستند اما به دلیل تحمیل تغییرات شدید اکولوژیکی می توان گفت یکی از مونتروهای محیط زیست ایران اند !

اگر امروز تالابهای یازده گانه پلدختر در فهرست یکی از مناطق چهارگانه ایران ثبت شده بود اینک پرندگان مهاجر، پریشان تالاب های ارزشمند لرستان نبودند. تمامی فعالان محیط زیست لرستان چشم به آینده ای دوخته اند که شاید این تالابهای ارزشمند حراست و حفاظت بیشتری را به خودشان ببینند.این در حالی است خبر فرود پرندگان مهاجر به تالابهای پلدختر کمی امیدوارمان کرده و شوق احیای این زیستگاههای گرانمایه را در دلمان زنده کردنگه داشته است.

آلودگی صوتی

جام جم : گوش‌ها هم لکنت می‌گیرند لودگی صوتی یکی از انواع آلودگی‌های زیست‌محیطی است که سلامت و بقای موجودات زنده را تهدید می‌کند و به مخاطره می‌افکند. میزان عوارض جسمی و روحی این نوع آلودگی بر انسان بویژه در محیط شهری به اندازه‌ای است که برای آن، استانداردهای فنی و بین‌المللی تعیین شده است و دولت‌ها و متولیان شهری اصولا به رعایت آنها ملزم هستند. در شهری نظیر تهران میزان این آلودگی فراتر از حدمجاز است و طبق بررسی‌های فنی پراکنده، برخی نقاط در مرحله بحرانی و خطرناک به سر می‌برند. نکته مهمی که اغلب کارشناسان درباره افزایش میزان آلودگی صوتی شهر تهران به آن اشاره دارند، نداشتن راهبردی جامع در سطوح مختلف مدیریتی و فنی برای کاهش آن در گذشته و حال حاضر است. احتمالا عادت کردن گوش مردم و مسوولان به این نوع آلودگی و دشواری‌های مقابله با آن دلیل این جدی نگرفتن و بی‌توجهی مزمن است؛ اما براستی مگر می‌توان این معضل جدی و آلودگی پرعارضه را که روش‌های کاهش آن امروز به یکی از شاخصه‌های ایمنی و سلامت شهرها تبدیل شده است، بدین آسانی نادیده گرفت و درباره‌اش بی‌اعتنا بود؟


 ر حقیقت هزینه‌های سنگین و جبران‌ناپذیر آلودگی صوتی در حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی، رفاهی، بهداشتی و درمانی و ... نادیده انگاشتن آن را در بلندمدت به آسیبی جدی برای شهروندان مبدل می‌کند که باید بالاخره برایش چاره‌ای اندیشید. در این باره پیش از هر کار لازم است هزینه‌های یک واحد‌ آلودگی صوتی در محیط شهری تعیین شود تا شاید هشدار و انگیزه‌ای برای شروع اقدامات عملی و ملموس برای مقابله با آن باشد.

 ر این نوشتار به ماهیت‌شناسی آلودگی صوتی، علل، عوارض، تبعات پر دامنه آن بر سلامت جامعه شهری و ارائه راهکارهای احتمالی در این حوزه پرداخته‌ایم.
 لودگی صوتی در محیط شهری به این صورت تعریف می‌شود: صدایی ناخواسته با مدت زمان، شدت یا کیفیتی که به انسان آسیب جسمی و روحی وارد می‌کند. این نوع‌‌ آلودگی در محیط کارگاه‌ها و شهرک‌های صنعتی بیشتر به گوش می‌رسد، اما هر گوشه و کناری از شهرهای امروزی به دلیل عواملی نظیر ترافیک، ساخت و ساز، انواع و اقسام صداهای مکانیکی و الکتریکی، منابع انسانی و ... از این آسیب در امان نیستند به طوری که سازمان بهداشت جهانی (WHO) آلودگی صوتی را به دلیل کثرت منابع (ترافیک، صنعت، محل کار و همجواری)‌ خطری جدی برای سلامت شهروندان معرفی کرده است. شدت صوت با واحدی به نام دسی‌بل و دربازه صفر تا 130 اندازه‌گیری می‌شود که آستانه شنوایی و کری برای انسان است. تاثیر صدا بر سلامت انسان به عواملی نظیر شدت، نوع، نزدیکی به منبع، مداومت، وضعیت، موقعیت و البته حساسیت فرد در مقابل آن بستگی دارد و با این توضیح شدت صوت تنها یکی از پارامترهای مهم در اندازه‌گیری و سنجش میزان آلودگی محسوب می‌شود. قرار گرفتن در معرض صدایی با شدت 85دسی‌بل که در حد یک ترافیک سنگین است به گوش انسان صدمه جدی وارد می‌کند و قرارگیری بیش از 2 دقیقه در معرض صدایی با شدت 109 دسی‌بل ممکن است به کری موقتی انسان منجر شود. تاثیر آلودگی صوتی بر سلامت گوش انسان غالبا تدریجی است و پیرگوشی و آسیب‌های دستگاه شنوایی همزمان با بالا رفتن سن در محیط‌های شهری از این نوع آلودگی ناشی می‌شود. صحبت‌های معمولی 30 تا 50 دسی‌بل و ترافیک سبک 30 تا 55 دسی‌بل شدت صوت ایجاد می‌کند و ناگفته نماند هر 10 دسی‌بل افزایش شدت صوت برابر با افزایش 10 برابری صدایی است که به گوش انسان می‌‌رسد.

 منابع آلودگی صوتی در شهرها

منابع آلودگی صوتی بسیار متنوع هستند و در شهرها می‌توان آنها را به 2 دسته داخلی و خارجی تقسیم کرد. منابع خارجی صدای محیط کار، مکان‌های خاص نظیر مجاورت فرودگاه‌ها، صدای بوق خودرو، ضبط یا رادیوی وسایل نقلیه، ترمز ناگهانی، تصادفات، صدای اگزوزها، اورژانس، آژیرهای خطر، دزدگیر، ساخت و ساز، ماشین آلات صنعتی، خودروهای باری و ... را شامل می‌شود و منابع داخلی آلودگی صوتی بسته به نوع زندگی و رفتارهای افراد عواملی همچون صدای تلویزیون، رادیو، جاروبرقی، وسایل برقی نظیر مخلوط‌کن و چرخ گوشت، سیستم‌های تهویه و... را دربرمی‌گیرد. علاوه بر آن صداهای ناگهانی و بلند که از منابع انسانی ناشی می‌شود، نوعی آلودگی صوتی محسوب می‌گردد که گاهی زیان آن از سایر منابع شهری بیشتر است. در تهران خودروها منبع اصلی و عمومی آلودگی صوتی هستند که در کنار مسائلی نظیر حجم بالای ترافیک ساکن، عدم تفکیک کاربری‌ها، تردد خودروهای باری، رعایت نکردن الگوهای مناسب رانندگی، وجود کارگاه‌های صنعتی پراکنده، تردد خودروهای فرسوده، و موتورسیکلت‌ها وجود فرودگاه‌ و راه‌آهن وضعیت را در بیشتر نقاط بحرانی کرده و از حد استانداردهای جهانی فراتر می‌برد. به‌طوری که کارشناسان داخلی معتقدند این شهر رتبه اول را در ایران به خود اختصاص می‌دهد و احتمالا یکی از آلوده‌ترین شهرهای دنیا در حوزه آلودگی صوتی محسوب می‌شود.

 عوارض و آسیب‌های شنوایی

 یتم امواج مغزی شهروندان تهرانی تند‌تر از حد معمول است تعجب نکنید. با وجود انواع گسترده آلودگی صوتی در تهران این ادعایی است که باید صحت آن را دریافته‌های علم پزشکی جستجو کرد. تحقیقات روی امواج مغزی انسان نشان می‌دهد. پس از قرار گرفتن در معرض یک صدای شدید، ریتم امواج مغزی تا 5 دقیقه تند‌تر نوسان می‌کند. دکتر مهدی مشهدی، متخصص شنوایی نیز فهرست بلند بالایی از عوارض جسمی و روحی آلودگی صوتی در اختیارمان می‌گذارد و در این‌باره توضیح می‌دهد. آلودگی صوتی قدرت شنوایی را بتدریج و به‌طور غیر محسوس کاهش می‌دهد و ابتدا بخش‌هایی که وظیفه انتقال اصوات بلند را در گوش به عهده دارند ضعیف می‌شوند و از میان می‌روند. قرار گرفتن دائمی در معرض اصوات بلند عارضه زنگ زدن، وزوز و سوت کشیدن گوش را به همراه دارد و از دست دادن قدرت شنوایی بر اثر آلودگی صوتی برخلاف عوارض کهولت بر شنوایی انسانی قابل درمان نیست و حداقل بازگشت به حال عادی غیر ممکن است، چون در این عارضه سلول‌های حلزونی گوش داخلی تخریب می‌شود. سردرد، خستگی، افزایش فشار خون، تحریک‌پذیری و زود‌رنجی، ضعف سیستم ایمنی بدن، سوء هاضمه و مشکلات گوارشی، آسیب‌پذیری در مقابل بیماری‌های ویروسی و عفونی و ... دیگر عوارض آلودگی صوتی هستند که در شهرهای شلوغ و صنعتی با شدت و ضعف نسبی رخ می‌دهند.

وی کاهش قدرت یادگیری در کودکان، سقط جنین، کاهش وزن نوزاد در بدو تولد، عصبانیت‌های مقطعی، اختلال در مکالمه، بیخوابی، تشدید یا ایجاد بیماری‌های روانی، کاهش بازده فکری و جسمی، رنگ پریدگی، کاهش درجه حرارت بدن، انقباضات عضلانی و عروقی، استرس، بیماری‌های قلبی و عصبی، ام.اس و افسردگی را جزو عوارضی معرفی می‌کند که نقش آلودگی صوتی در بروز آنها اثبات شده است و در ادامه می‌افزاید: آلودگی صوتی یک مولد اساسی بیماری‌های عمومی و عضوی در انسان محسوب می‌شود و متاسفانه در جامعه شهری ما تنها در مرحله عارضه و معلول با این پدیده مقابله می‌گردد. علاوه بر آن، آرامش صوتی یکی از نیازهای روانی شهروندان است که عدم برخورداری از آن کیفیت زندگی و سکونت در شهرها را کاهش می‌دهد و عارضه‌های رفتاری و اجتماعی غیر مستقیم می‌آفریند.

ریشه مشکل کجاست؟

آمارها نشان می‌دهد بیش از 540 نقطه تهران با مشکل آلودگی صوتی شدید مواجهند و 5 منطقه 6،7،9،11،12 خارج استاندارد هستند. میدان‌های توحید، انقلاب و آزادی در میان دیگر میدان‌های شهر از این نظر رکورد دارند و مناطق مرکزی و جنوبی تهران بیشترین میزان آلودگی صوتی را به خود اختصاص داده‌اند. وجود فرودگاه‌ها، ریل‌ راه‌آهن و مترو سطح گذر در مناطق جنوبی وضعیت را حادتر می‌کند و ساکنان مجاور این مکان‌های پرسروصدا را در معرض آسیب‌های صوتی جدی قرار می‌دهد. آلودگی صوتی در بزرگراه‌های تهران حدود 75 دسی بل است که 20دسی‌بل از استانداردهای بین‌المللی بیشتر است و در خیابان‌های شهر این تجاوز از استاندارد به 30دسی‌بل هم می‌رسد. با این وضعیت خودروها و موتور سیکلت‌ها متهمان اصلی آلودگی صوتی تهران هستند. خودروهای فرسوده نیز جایگاه ویژه‌ای در ایجاد این نوع آلودگی دارند که متاسفانه مدام بر تعداد آنها افزوده می‌شود و روند جایگزینی آنها به تاخیر می‌افتد. خودروی پیکان با 81 دسی‌بل آلودگی صوتی سهم خودروها را در این حوزه افزایش می‌دهد و موتور سیکلت‌ها که 25 درصد بار حمل و نقل شهری را به عهده دارند با حداکثر 90 دسی‌بل در حالت عادی بدون اگزوز ویژه! ‌ مقام دوم را به خود اختصاص داده‌اند. موضوع دیگری که درباره تهران وجود دارد اختلاف میزان آلودگی صوتی در روز و شب است. طبق استاندارد 50 و 35 دسی بل برای روز و شب شهرها باید میزان اختلاف حداقل 10 دسی‌بل باشد، در حالی که در تهران این اختلاف روزانه و شبانه حدود 4 تا 5 دسی‌بل است. درحقیقت وضعیت آلودگی صوتی در شب‌های تهران بدتر از روزهای آن است و علت را باید در روند ساخت و ساز، عبور خودروهای باری و مکانیسم حمل زباله شهری جستجو کرد؛ البته در حاشیه اتوبان‌ها باید نارسایی‌های فرهنگ رانندگی و مسائلی نظیر بوق زدن پی در پی، تیک‌آف کشیدن، سرعت گرفتن و ترمزهای ناگهانی خودروها را به این منابع آلودگی شبانه اضافه کرد. صدای ناهنجار دزدگیر خودروها را هم باید جزو آلودگی‌های صوتی دردسرساز هنگام شب محسوب کرد که گاهی با برخی نارسایی‌های فرهنگی و رفتاری پیوند می‌خورد یا اصولا از آن ریشه می‌گیرد. گویا برخی افراد علاقه‌ دارند حساسیت دزدگیر خودرویشان را آنقدر بالا تنظیم کنند که حتی عبور گربه‌ای از فاصله یک متری صدای آن را در آورد و همه همسایه‌ها را لب پنجره بکشاند و... . اغلب ساکنان تهرانی حداقل در مقاطعی این نوع آلودگی‌های صوتی شبانه و مزاحمت‌های دردسرساز را تجربه کرده‌اند و به قول یکی از ساکنان شمال شهر تهران: «شب‌ها با صدای دزدگیر خودروهای اهالی به خواب می‌رویم و صبح‌ با صدای ساخت و ساز و داد و هوار کارگران ساختمانی از خواب بیدار می‌شویم. ساخت و ساز همزمان 3 آپارتمان در یک کوچه، عبور خودروهای باری سنگین و تخلیه مصالح و تیرآهن خواب و آرامش را از چشم همسایگان ربوده است.»

آلوده نشوید!

مقابله با آلودگی‌ صوتی و کاهش عوارض آن در محیط‌های شهری پیش از هر اقدامی نیازمند توجه جدی و ایجاد انگیزه‌های عملی است. نهادهای اجرایی بالادستی و متولیان شهری باید با آسیب‌های این نوع آلودگی زیست محیطی و هزینه‌های سنگین و اجتناب‌ناپذیر آن آشنا شوند و ضرورت مقابله با آن را بپذیرند. رفع آلودگی‌های صوتی هزینه‌ای گزاف دارد و بیشتر با مشکلات حقوقی، فرهنگی، فنی، اجتماعی و حتی سیاسی همراه است که مانع عزم همگانی و برنامه‌ریزی جامع و منسجم برای آن می‌شود. در کشور ما تا به حال چندین بار استانداردهای آلودگی صوتی تعریف شده و جنبه قانونی و حقوقی نیز یافته است، اما عملی نمی‌شود. در این باره به نظر می‌رسد معضل آلودگی صوتی در میان انبوه مشکلات و نارسایی‌های شهری و اجتماعی که در کانون تبلیغات رسانه‌ای قرار دارند، پنهان شده و به قول معروف، آنقدر صنم داریم که یاسمن در آن گم است!

رفع آلودگی صوتی امروزه یکی از اولویت اصلی مدیریت مدرن شهری محسوب می‌شود و تمجید استانداردهای الزام‌آور قانونی و حقوقی برای آن در سطوح منطقه‌ای، ملی و بین‌المللی رواج بسیار دارد. برای مثال، استانداردهای اتحادیه اروپایی تهیه نقشه‌های صوتی را برای مناطق و کاربری‌های مختلف شهری و صنعتی کشورهای عضو الزامی می‌کند و بالطبع این نقشه‌ها فقط برای موجود بودن تهیه و تدوین نمی‌شوند. نقشه‌های صوتی گام اول هستند و تعیین می‌کنند چه مقدار آلودگی صوتی داریم و قرار است از کجا به کجا برسیم تا راهکارهای مقابله با آن شکل بگیرد. ضعف‌های اطلاعاتی در جوامع شهری ما در این باره به اندازه‌ای جدی است که کارشناسان تنها حدس می‌زنند آلودگی صوتی در مناطق مسکونی،‌تجاری، صنعتی، مسکونی صنعتی و مسکونی تجاری تهران بیش از استانداردهای فنی و بین‌المللی باشد. این حدس و تخمین که با شدت و ضعف نسبی قرین واقعیت است، از تداخل بی‌قاعده کاربری‌های متضاد و متعارفی در تهران و عدم اجرای اقدامات گسترده برای مقابله با انواع آلودگی‌های صوتی ناشی می‌شود. کثرت منابع تولید آلودگی‌ صوتی در شهرها راهکارهای متعددی برای مقابله پیش رو می‌گذارد که هر کدام بخشی از آلودگی‌ها را از میان می‌برندو تنها اجرای آنها در برنامه‌ای جامع و هماهنگ نتیجه مطلوب را حاصل می‌کند. برخی از این راهکارها مقطعی و مستقیم هستند و برخی دیگر به برنامه‌های بلندمدت یا غیرمستقیم نظیر نظارت، کنترل، هدایت و فرهنگ‌سازی نیاز دارند.

رضا علیزاده، کارشناس ارشد مدیریت امور شهری براساس تحقیقی که در این باره انجام داده است مهم‌ترین روش‌های مقابله با آلودگی صوتی شهرها را در 2 دسته شرح می‌دهد: <یک دسته روش‌های کاهش آلودگی است که به جلوگیری از انتشار یا دریافت آلودگی‌های موجود و اجتناب‌ناپذیر اشاره دارد. ایجاد دیواره‌های صوتی در بزرگراه‌ها و معابر، عایق‌بندی دیوار واحدهای مسکونی و صنعتی، استفاده از مواد جاذب صوت در سازه‌های شهری و پنجره‌ها و درهای منازل، استفاده از شیشه‌های دوجداره در معماری ساختمان‌ها، رعایت فاصله قانونی مکان‌های مسکونی از منابع تولید آلودگی‌ صوتی نظیر معابر پرتردد، ایجاد موانع بتونی، شیشه‌ای، طبیعی یا فضای سبز در حاشیه منازل مسکونی یا بزرگراه‌ها و بخشی از این روش‌های کاهنده هستند. تحقیقات نشان می‌دهد نصب عایق‌های صوتی در بزرگراه‌ها یا ایجاد فضای سبز حجیم در حاشیه معابر یا منازل حداقل 10 دسی‌بل از میزان آلودگی‌های صوتی می‌کاهد. ایجاد تپه‌های کوچک سبز در حاشیه بزرگراه‌های پرتردد نیز که در این حوزه تنها اقدام شایع در معماری شهری ترافیکی ما محسوب می‌شود، روشی موثر و مطلوب است. وی دسته دیگر روش‌ها را ناظر بر پیشگیری از ایجاد آلودگی صوتی معرفی می‌کند و درباره آنها می‌افزاید: تولید وسایل نقلیه استاندارد و کم‌صدا، اعمال محدودیت در تردد خودروها و موتورسیکلت‌ها، اجباری شدن معاینه فنی وسایل تردد و رعایت استانداردهای فنی در این حوزه، محدودیت سرعت، استفاده از روکش‌های ویژه برای آسفالت خیابان‌ها و اتوبان‌ها و همچنین تایرهای کم‌صدا برای خودروها، ممنوعیت بوق زدن و اصلاح فرهنگ ترافیکی و نظارت بر تردد خودروهای باری در پیشگیری از ایجاد آلودگی صوتی در شهرها موثرند.

ناگفته پیداست این روش‌ها نیز مانند شیوه‌های قبلی اقدامات گسترده‌ای را شامل می‌شود که به بسترسازی مناسب در حوزه‌های فرهنگی، قانونی، حقوقی، قضایی و فنی نیاز دارد.

در پایان دوباره بر این نکته تاکید می‌شود که آلودگی صوتی معضلی جدی است که بی‌اعتنایی به آن نه‌تنها وضعیت را حادتر می‌کند، بلکه به تحمیل هزینه‌های مستقیم و جانبی بیشتری منجر می‌شود که ضرر آن در نهایت به آحاد جامعه بازمی‌گردد. مقابله با یک معضل اجتماعی هنگامی که ابعاد کوچک‌تری دارد به مراتب آسان‌تر و کم‌هزینه‌تر از زمانی است که دامنه آسیب‌های آن در شوون جمعی گسترده می‌شود و همه اعضا را درگیر می‌کند.

دیدگاه خود را بیان نمائید...

دیدگاه خود را بیان نمائید...

دیدگاه خود را بیان نمائید...

توده های جلبکی در خلیج فارس "سمی" هستند

پدیده نوظهوری موسوم به "توده جلبکی" که گونه ای از فیتوپلانکتون های دریایی است باعث تعطیلی کار صیادان استان هرمزگان در جنوب ایران شده است.

بعد از پدیده مرگ و میر دلفین ها که سال گذشته در منطقه خلیج فارس و دریای عمان اتفاق افتاد، امسال آفت دیگری آب های نیلگون خلیج فارس را به رنگ قرمز درآورده است.

دکتر اسماعیل کهرم، فعال محیط زیست در تهران در باره ظهور این پدیده به بخش فارسی بی بی سی گفت: "کشند سرخ، آن طور که بین جزیره قشم و بندرعباس امروزه به وفور رسیده است، وقتی ظاهر می شود که جلبک های آبزی درست مثل درخت گیلاس شکوفه می کنند".

"این جلبک ها موقع شکوفه کردن دارای فعل و انفعالات شیمیایی هستند که باعث می شود مواد سمی بسیار مهلکی را در داخل آب رها کنند. این مواد سمی باعث می شود که آب دریای منطقه بدبو شده و همچنین تعداد بیشماری ماهی مرده سطح آب را بپوشاند".

ساکنان مناطقی از قشم و بندرعباس در روزهای اخیر با قطعی آب روبرو بوده اند. آب جزایر ایرانی خلیج فارس معمولا توسط دستگاه های آب شیرین کن تهیه می شود.

یکی از ساکنان جزیره قشم می گوید: "در ماههای اخیر این جلبک ها وارد تجهیزات آب شیرین کن قشم شده و فیلتر آنها را پوشاند که در برخی موارد با قطعی آب روبرو بودیم".

سید محمد باقر نبوی، معاون دریایی سازمان حفاظت محیط زیست به رسانه های ایران گفته است که روش مقابله بیولوژیکی راهکار مناسبی برای مقابله با این بحران نیست، چرا که موجب از بین رفتن آب سنگ های مرجانی می شود.

حدود هشت درصد ذخایر آبسنگ های مرجانی جهان در منطقه خلیج فارس واقع شده و هرجا که آبسنگ های مرجانی باشد، تنوع آبزیان به شدت بالاست.

به گفته آقای نبوی یکی از راهکارها کنترل فاضلاب است. به واسطه فاضلاب ها مواد مغذی وارد دریاها می شوند، ترکیبات فسفر و ازت می توانند عامل مهمی در شکوفایی جلبک ها محسوب شود.

این مقام حفاظت از محیط زیست ایران همچنین گفته که اقدامات متعددی از جمله 14 مصوبه در کمیسیون زیربنایی دولت برای مقابله با پدیده جلبکی تصویب شده است.

مژگان جمشیدی روزنامه نگار در تهران به بخش فارسی بی بی سی گفت: "همه این ها در حد حرف است، با توجه به اینکه که پدیده فیتوپلانکتون ها می تواند در حد یک فاجعه ملی و منطقه ای باشد و می تواند در کل شیلات منطقه را نابود کند، هنوز اقدام موثر و جدی در این زمینه صورت نگرفته است".

خانم جمشیدی همچنین گفت: "در اجلاس اخیر کویت که به همین منظور تشکیل شده اعلام کرده اند که در چهار ماه اخیر در حدود 700 تن ماهی در سواحل امارات از بین رفته است، اما هنوز میزان تلفات آبزیان در سواحل جنوبی ایران رسما اعلام نشده است".

گردش طبیعی آب در خلیج فارس، رسوبات و تمام آلاینده ها را به طرف سواحل جنوبی می برد که بیشتر در انحصار عربستان سعودی و امارات است.

معاون دریایی سازمان محیط زیست گفته است که گسترش پدیده جلبکی ناشی از حرکت شناورها در منطقه نیست و آن را ناشی از توفان گنو در سال گذشته ذکر کرده است.

اما آقای کهرم نظر دیگری در این باره دارد و می گوید: "بنده این نظر را رد می کنم، به خاطر این که توفان گنو اگر این جلبک ها را به خلیج فارس کشانده باید مدت ها قبل شکوفه های آنها را مشاهده می کردیم."

وی افزود:"مسئله این است که کشتی هایی که عازم خلیج فارس هستند، مقدار زیادی آب را در مبدا خودشان وارد انبارها برای حفظ تعادل کشتی می کنند که وقتی به سواحل جنوبی خلیج فارس در ایران می رسند، آنها را بدون هیچ نظارتی داخل آب رها می کنند و هیچ سازمانی هم نیست که جلوی این عمل غیرقانونی کشتی ها را بگیرد".

مقامات سازمان حفاظت از محیط زیست ایران اذعان می دارند که پدیده توده جلبکی در سواحل شمالی مانند رشت، انزلی و گرگان هم دیده شده است. این پدیده می تواند به موجودات آبزی آسیب برساند و گونه هایی که تحرک کمتری دارند بیشتر در معرض آسیب قرار می گیرند.



bbc.com

اکوتوریسم (طبیعت گردی یا بوم گردی)+ دانلود آئین نامه طبیعت گردی

هیئت وزیران در جلسه مورخ 2/5/1384 بنا به پیشنهاد مشترک وزارت جهاد کشاورزی، سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری موضوع نامه شماره 4116-1/841 مورخ 21/4/1384 سازمان حفاظت محیط زیست و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران آیین نامه طبیعت گردی را به شرح زیر تصویب نمود:

ماده 1- منظور از طبیعت گردی (اکوتوریسم) عبارت است از برآوردن تمنیات و تمایلات خردمندانه و انسانی گردشگران طبیعت در محیطی طبیعی،‌ فرهنگی، آموزشی و غیر مصرفی و به صورت پایدار و در حد ظرفیت قابل تحمل با حداقل تأثیر منفی بر محیط طبیعی و فرهنگی تحت شرایط و ضوابطی که ضمن حفظ محیط زیست و فرهنگ بومی و ارزش‌های آن، امکان رشد اقتصادی و محلی را فراهم آورد.

دانلود آئین نامه طبیعت گردی مصوبه هیئت وزیران از این لینک

اختلاف نظر در باره وضعیت آلودگی هوا در تهران

هوا در وضعیت هشدار است یا اضطرار؟

اختلاف نظر در باره وضعیت الودگی هوا در تهران ابهامها در باره دلیل تعطیل اعلام شدن چهارشنبه را افزایش داد.

حالی که مرکز هماهنگی اطلاع رسانی آلودگی هوا وضعیت هوای تهران در امروز چهارشنبه را "شرایط هشدار" اعلام کرده است، مدیر کل محیط زیست استان تهران در گفت و گو با خبرگزاری دولتی فارس گفت: هوای تهران در شرایط "اضطرار " قرار دارد. این در حالی است که دیروز مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوا (وابسته به شهرداری تهران) نیز رسیدن آلودگی هوای تهران به وضعیت " اضطرار " را تکذیب کرده و در گفت و گو با خبرنگار ما شرایط هوای تهران را در حد هشدار اعلام کرده بود. طبق قانون فقط در وضعیت اضطرار اقداماتی همچون تعطیلی مراکز آموزشی و دولتی انجام می شود.

این گزارش می افزاید بر اساس اطلاعات رسیده از ایستگاه‌های سنجش آلودگی هوای شهر تهران بر میزان غلظت آلاینده‌های مونوکسید کربن، ازن و دی‌اکسیدنیتروژن نسبت به روز گذشته در همین ساعت افزوده و از میزان غلظت آلاینده‌های دی‌اکسید‌گوگرد، ذرات معلق کمتر از دو و نیم میکرون و ذرات معلق کمتر از ده‌ میکرون کاسته شده است.
به این ترتیب میانگین غلظت آلاینده ذرات معلق کمتر از دو نیم میکرون فراتر از حد مجاز بوده و شاخص کیفیت هوا هم‌ اکنون در شرایط هشدار قرار دارد.

از سوی دیگر رسول‌علی اشرفی‌پور مدیر کل اداره محیط زیست استان تهران در گفت‌‌وگو با خبرگزاری فارس در پاسخ به این پرسش که آیا درست است در صورت تداوم پایداری و آلودگی هوا شنبه تعطیل است؟ تأکید کرد: این مسئله صحت ندارد.

وی تصریح کرد: در صورتی که شرایط اضطرار تداوم داشته باشد، کمیته اضطرار تشکیل جلسه می‌دهد و سپس در این زمینه تصمیم‌‌گیری می‌کنیم.
با توجه به افزایش تراکم ترافیک نسبت به روز چهارشنبه و احتمال تداوم فرونشینی هوا قاعدتا آلودگی هوا در روز شنبه افزونتر از چهارشنبه خواهد بود و باید دید که بعد از سه روز تعطیلی آیا دولت باز هم دستور تداوم تعطیلات را صادر می کند یا نه.

اتحاد جهانی برای دو برابر شدن جمعیت ببرها

مهمترین توافق نشست بین المللی برای نجات ببرها، اتخاذ یک برنامه منسجم برای دو برابر شدن جمعیت این گونه طی 12 سال آینده اعلام شد.

 این توافق که به امضای 14 کشور دارای ببر در نشست روسیه رسیده است از حمایت و همکاری سازمان های موثر بین المللی همچون برنامه محیط زیست سازمان ملل برخوردار خواهد بود.

جمعیت گونه ببر در قرن 20 صد هزار قلاده در دنیا گزارش شده است. ولی بر اساس گزارش‌های دیگر 370 هزار قلاده در کل دنیا تخمین زده شده است. با اجرای پروژه منطقه‌ای و زیرمنطقه‌ای و سرجمع در حدود 330 میلیون دلار بودجه توسط کشورهای دارای ببر، بانک جهانی، صندوق تسهیلات زیست محیطی و بخش خصوصی و تشکل‌های مردم‌نهاد مانند بنیاد حمایت از حیات وحش منابع لازم تأمین می‌شود تا طی 12 سال آینده که دوباره بر اساس تقویم مشرق زمین در سال ببر قرار می‌گیریم جمعیت ببر با اجرای تعهدات از سوی کشورها دو برابر افزایش یابد.

دیدگاه خود را بیان نمایید.....