در برخی مناطق هوا آلوده است . در برخی دیگر آبراهه ها آلوده است. حیات و بقاء برخی گونه های گیاهی و جانوری در معرض تهدید است . اما برای بهبود کیفیت محیط زیست نور امیدی وجود دارد، یکی از عوامل آلوده کنندهٔ محیط زیست ریختن پسابها و فاضلابها به دریاچه هاست . ترکیبات فسفردار که به دریاچه ها ریخته می شوند موجب پیدایش انبوه جلبکها در آب و در نتیجه باعث کمبود اکسیژن پس از مرگ جلبکها می شود .


استفاده از شوینده های کم فسفر ، و اعمال محدودیت در دور ریختن ترکیبهای فسفردار از مؤسسه های صنعتی ، نسبت فسفر را تا ۸۰ % کاهش داده است . پس از پاکسازی اولیهٔ در یاچه ها ، آلودگیهای مربوط به کودها و آفت کشها مطرح شد. جالب آنکه پساب شهرها مسئله جدّیتری بود زیرا چمنها نسبت به زمینهای کشاورزی ، اغلب مقدار بیشتری کود و آفت کش در یافت می کنند . زهاب کشاورزی را می توان از طریق اشاعهٔ کشاورزی ، بدون شخم، کاربرد محتاطانهٔ کودها و استفاده مناسب از فضولات حیوانی کنترل کرد . در چند سال اخیر این نکته روشن شد که بسیاری از آلودگی ها از طریق هوا به در یاچه ها می رسد. اگزوز اتومبیل ها نیتروژن را بصورت NO وارد هوا می کند.


NO نشانگر مخلوطی از اکسیدهای نیتروژن است . فاضلابهای آلوده که به عنوان کود در سطح کشتزارها پخش می شوند یا در دستگاههای زباله سوزی شهرداری ها سوزانده می شوند، مواد سمی را وارد هوا می کنند.سعی در زدودن مواد زاید سمی و آلودگیهای آبهای زیرزمینی به روش تهویه ، به پیدایش آلاینده های هوایی منجر می شود .تخلیهٔ آبهای زیرزمینی آلوده در دریاچه ها باعث افزایش آلودگی می شود .