نبود فضاهای سبز در شهرها

(( اشاره ای به کم توجهی به جایگاه پر اهمیت فضای سبز شهری در برنامه ریزی ، طراحی و اجرای پروژه های مسکن مهر، انبوه سازی و...))

تصور کنید یک روز صبح از خانه بیرون بیائید و به جای رنگ سبز، همه جا را خاکستری ببینید، تازه می فهمید که چقدر به سبز  و فضای سبز عادت کرده اید و چقدر خوب لمس می کنید که اگر درختان، گلها و فضای سبز را از زندگیتان بگیرند، دیگر هیچ چیز دیگری جایگزین آن نخواهد بود!...

از آن زمان که خاطرات بسیاری از ما ، لا به لای هزار توی آپارتمان های خاکستری و تنگ و تاریک امروزی گم شد، خیلی نمی گذرد. فقط باید یک لحظه گذشته را تجسم کنیم و کمی به عقب برگردیم، آن وقت طراوت شمعدانی بالکن ها، حیاط های پردرخت و ردیف گلدان های چیده شده بر لب حوض و ... دوباره به یادمان می آید .... یادش بخیر آن روزها که پیچ برگ های پیچک بر پیکر بی جان دیوارها می خزید و بالا می رفت و می رسید به آسمان تا با آبی آن نقش خیال را در خاطر رهگذران کوچه و بازار تداعی کند. اما ..... اما امروز نه از آن پیچ و پیچک خبری هست و نه از آن نقش خیال!... امروز آنچه از آن همه زیبایی ساده و بی آلایش بر پیکر خسته شهر باقی مانده، مشتی دیوار بلند و بتنی آپارتمان هاست به همراه دود و هیاهوی ماشین ها و قیافه های خسته و بی رمق!...

متأسفانه شهرسازی وشهرنشینی در کشور ما با نظم و برنامه ریزی همراه نبوده و تنها نشانه شهرنشینی و توسعه شهری، احداث ساختمانهای بلند و انبوه و افزایش جمعیت و شلوغ شدن محلات و افزایش تعداد ماشین ها و کثیف تر شدن آب و هوا بوده است!

تأمین سرانه های مورد نیاز شهر و شهروندان و افزایش رفاه زندگی شهری در شهرسازی شتابزده امکانپذیر نبوده و آمارهای موجود حاکی از آن است که در اغلب شهرهای ایران (بخصوص در مناطقی که در 30 – 20 سال اخیر به وجود آمده و توسعه یافته اند) هنوز سرانه های فضای سبز، ورزشی و تفریحی، آموزشی و بهداشتی و... با میانگین جهانی فاصله بسیاری دارد!؟....

در دهه های اخیر توسعه شهرهای ایران صرفاً به شکل افزایش تعداد ساختمانهای مسکونی و تجاری و اداری جهت پاسخگویی به نیازهای ناشی از افزایش جمعیت و تقاضاهای حاصل از مهاجرت انبوه جمعیت شهرها و روستاهای اطراف به کلان شهرها و مراکز استانها بوده و کاربری مسکونی و تجاری کاربری غالب در توسعه های افقی و عمودی بوده است و این در حالیست که طرح های توسعه شهری (بخصوص طرح های ضربتی احداث مسکن) خود به عاملی برای تخریب فضاهای سبز موجود شهرها تبدیل شده اند و در این مسیر فضاهای سبزی که به طور طبیعی در حاشیه آبراهها و رودخانه ها و باغها و باغچه های داخل شهر شکل گرفته بودند، تخریب می شوند و به کاربری های مسکونی و تجاری و اداری اختصاص می یابند و در عوض در طرحهای تفصیلی شهری زمین های دیگری به عنوان فضای سبز و یا سایر کاربری های تفریحی، ورزشی و رفاهی پیش بینی می شوند که گاه تملک و تخریب و آماده سازی آنها سالها به طول می کشد!(در برخی موارد این تغییر کاربری ها امری محال و نشدنی است و صرفاً بر روی نقشه های طرح تفصیلی نقش بسته است!)

 ادامه این نوشته در ادامه مطلب...

چکیده مقاله: مدیریت محیط زیست و نقش آن در مدیریت شهری

چکیده مقاله زیست محیطی

مدیریت محیط زیست و نقش آن در مدیریت شهری

سعید مطهری

هاشم خوشنام

امیرحسن جعفری ورامینی

محمدهادی حیدرزاده

چکیده:

در فرآیند سیر تکامل مدیریت، مدیریت محیط زیست به عنوان یک نظام گسترده و پویا برای مواجهه با آلودگی و تخریب محیط زیست، رویکرد های پیشگیرانه ای را مد نظر قرار داده است . مدیریت محیط زیست دارای ابزار گوناگونی در سطوح مختلف می باشد . از طرفی م دیریت شهری نیز دارای سطوح مختلفی بوده که ابزار مدیریت محیط زیست می تواند در آنها قرار گیرد . ارزیابی زیست محیطی استراتژیک ) ) SEA می تواند در سطح برنامه ریزی کلان شامل طرح های جامع و تفصیلی شهری و ارزیابی اثرات زیست محیطی پروژه ها ) ) EIA در سطح پروژهای عمرانی جدید شهری مانند احداث اتوبان، مجموعه های رفاهی - خدماتی - مسکونی، احداث تصفیه خانه فاضلاب ، شبکه جمع آوری آبهای سطحی و زیرزمینی و غیره و سیستم مدیریت زیست محیطی ) ) EMS در سطح موضوعات جاری مطرح زیست محیطی شهری که ناشی از عملکرد جاری متولیان مدیریت امور شهری می باشد قرارگیرد . در این مقاله سعی شده است جایگاه مدیریت محیط زیست و نقش آن در مدیریت شهری کلان شهر تهران را مورد بررسی قرار داده و راهکارهای اجرایی آن بررسی گردد .

کلمه های کلیدی:

مدیریت شهری، ارزیابی اثرات زیست محیطی، مدیریت محیط زیست، سیستم مدیریت محیط زیست

منبع: دومین همایش تخصصی مهندسی محیط زیست