ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 |
از اواسط قرن هیجدهم میلادی همزمان با وقوع انقلاب صنعتی که منجر به استفاده ازماشین در تمامی عرصهها گردید، مصرف انرژی و بالطبع منابع تأمین آن، رو بهفزونی گذاشت. سوختهای فسیلی به عنوان بهترین گزینه برای تأمین انرژی موردبهره برداری قرار گرفت. با ایجاد رفاه نسبی و تمایل جمعی به دستیابی به آنو همچنین افزایش جمعیت و موجب افزایش مصرف سرانه انرژی گردید. از سوی دیگرتولید انرژی از سوختهای فسیلی، از عمدهترین عوامل انتشار آلاینده های آب، خاک و هوا بوده و روند رو به افزایش مصرف انرژی خصوصاً در سه دهه اخیردر کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه، بگونه ای است که نه تنها از ظرفیت خود پالایی محیط زیست فراتر رفته بلکه کنترل آلاینده ها و کاهش آن جزءمعضلات اصلی دولت ها و سازمانهای متولی این امر بوده و می باشد. کنواسیونها و معاهدات منطقه ای و بین المللی گرچه توانسته تا حدودی از تولیدآلاینده ها کاسته و یا اثرات آن را کاهش دهد اما در مقابل نیاز سرسام آوربه انرژی هنوز راه طولانی در پیش دارد.
با افزایش مصرف سوختهای فسیلی، آلاینده های حاصل از آن محیط زیست را متأثر از خود نموده وصدمات جبران ناپذیریی بر زندگی آدمیان و سایر موجودات زنده وارد کرده است. لذا مساله حفاظت از محیط زیست و از میان بردن عوامل آلوده کننده آن،بعنوان یکی از مهم ترین مسایل عصر ما و نهادهای بین المللی مطرح میباشد.
برای حفاظت از محیط زیست راهکارهای متنوع و متفاوتی ارائه شده است . اساسی ترین راه، استفاده از انرژی های طبیعی (تجدید پذیر) از قبیل انرژی خورشیدی ، باد ، آب سدها ، امواج و ...زمین گرمایی و ... میباشد.
اما در این خصوص باید گفت استفاده از این انرژی ها هنوز به مرز اقتصادی نرسیدهو جایگاه قابل توجهی را به خود اختصاص نداده است . لذا تا آن زمان انسانناگزیر به استفاده از سوختهای فسیلی (تجدید ناپذیر) می باشد.
ازمیان سوختهای فسیلی، گاز طبیعی نسبت به سوخت های فسیلی جامد (ذغال سنگ) وسوختهای فسیلی مایع (شامل انواع فرآورده های نفتی حاصل از تقطیر نفت خاماز جمله بنزین ، نفت سفید، گازوئیل ، مازوت و ... ) بدلیل داشتن محتوای کربن کمتر و در نتیجه ایجاد آلاینده های به مراتب پائین تر، سوخت نسبتاً پاکی ارزیابی می شود و اصولاً گاز طبیعی بعد از هیدروژن پاک ترین نوع سوخت فسیلی برای طبیعت است.
در طول سالهای اخیر با اعمال سیاست جایگزینی گاز طبیعی به جای سوختهای فسیلی مایع صنایع بزرگ، نیروگاهها، بخش های خانگی و تجاری ودوگانه سوز کردن خودروها از ورود میلیونها تن از مواد آلاینده به محیطزیست جلوگیری شده است.
بطورکلی می توان عمده فعالیت عملیاتی صنعت گاز را در بخش های تولید پالایش،انتقال و گازرسانی خلاصه نمود. گرچه گاز طبیعی در میان سوختهای فسیلی ،سوختی پاک محسوب می شود اما در فرآیند پالایش آن و به مراتب کمتر در مراحلانتقال و گازرسانی، مسایل و مشکلات زیست محیطی ایجاد می گردد که می بایستیدر همان مراحل اولیه مورد کنترل قرار گیرد.
قبل از تولید، در مرحله احداث پالایشگاههای تصفیه گاز، همانند صنایع بزرگ دیگر تغییر و احیاناً صدماتی به محیط زیست(طبیعی یا انسانی) وارد میشود که روشهای کنترلی خود را دارداما در هنگام بهره برداری و تولید با توجه به ترکیبات سازنده گاز طبیعیخام (متشکل از متان ، اتان و پروپان، بوتان و ترکیبات میعانات گازی وسولفید هیدروژن (H2S) و مرکاپتان و حتی آب و ... ) که شامل فرآیندهایمختلف جداسازی و آب زدایی و مرکاپتان زدایی و ... می باشد امکان آلودگیمحیط زیست (هوا ، آب و خاک) وجود دارد. در مراحل راه اندازی و Shut downها و میزان آلاینده های منتشره در محیط زیست بیش از حد مجاز بوده و ازکنترل خارج می گردد.
در فرآیند انتقال، گاز طبیعی یعنی متان ((CH4)) از مبادی تولیدتوسط خطوط انتقال پرفشار به مقصد انتقال می یابد. در طول خطوط انتقال برایتامین زیست از اهمیت خاصی برخوردارمی باشد. در مرحله توزیع گاز طبیعی به کارخانجات ، مجتمع های تولیدی وتجاری فشار مورد نیاز از توربین های تامین کننده فشار
(توربوکمپرسورها)استفاده می گردد. توربین ها به فراخور سوخت مصرفی خود آلاینده هایی را درهوا منتشر می کنند. حوادث احتمالی در طول خطوط انتقال حجم قابل توجهی ازگاز متان (CH4) را می توانند وارد محیط زیست نمایند. پایش و اندازه گیریآلاینده ها و جلوگیری از انتشار آنها به محیط و بخش مصارف خانگی و خصوصاً در جایگاههای توزیع گاز فشرده CNG) ها)حوادث طبیعی و غیرطبیعی می توانند موجب صدمات به محیط زیست شوند.
باتعریف ساختار HSE در وزارت نفت و شرکتهای تابعه در سال 1382 و استقرار آن در حدود پنجاه شرکت و مناطق تابعه شرکت ملی گاز ایران واحدهای محیط زیستبعنوان یکی از سه رکن HSE (بهداشت، ایمنی و محیط زیست) عهده دار حفاظت وپاسداری از محیط زیست در طی فرآیند تولید و انتقال و توزیع گاز طبیعی شده و سعی و اهتمام خود را در کاهش و به حداقل رساندن انتشار هرگونه آلایندهبه محیط زیست بعنوان وظایف اصلی خود بکار می بندند.
وظایف واحد HSE را در حوزه مسائل زیست محیطی اینگونه است:
- برنامه ریزی و نظارت بر امور حفاظت از محیط زیست به منظور کنترل آلاینده های زیست محیطی در حوزه شرکت ملی گاز.
-ارائه طرح و برنامه به منظور تامین و حفظ نیازمندیهای امور حفاظت از محیطزیست منطبق با استانداردهای ملی و جهانی و پیگیری اجرای آن.
- بررسی و ارائه گزارش عملکرد مدیران و کارکنان نسبت به تعهد خود در مقابل استمرار امور حفاظت از محیط زیست.
- ممیزی دوره ای و انطباق با الزامات سیستم و تدوین گزارش های مورد نیاز و بازنگری نتایج.
انطباق شرایط محیط کار و کنترل محیط با خط مشی ها و قوانین و عمل کننده به مثابه ممیز و طرفدار حفاظت از محیط زیست.
- تدوین دستورالعمل ها و روشهای اجرایی و پیگیری اجرا به منظور پیشگیری از انتشار آلاینده های زیست محیطی.
- روزآمد سازی سیستم ها و روشها بر اساس آخرین ضوابط و مقررات حفاظت از محیط زیست در جوامع صنعتی.
- تنظیم برنامه های آموزشی و پیگیری اجرا.
- ایجاد کمیته های تخصصی محیط زیست براساس ساختار نظام HSE-MS صنعت نفت.
دانلود فایل pdf متن کامل مقاله در ادامه مطلب
برای مشاهده سایر مقالات زیست محیطی این وب اینجا کلیک نمایید .
بدون شک در سال های اخیر توجه عموم مردم به مسئله حفاظت از محیط زیست در کشور افزایش یافته است. این موضوع را به وضوح می توان در فضای رسانه های موجود مشاهده کرد. علاوه بر این همزمان با استقبال عمومی از مسئله حفظ محیط زیست بر تعداد کارشناسان آن نیز افزوده شده است. اما به همان میزانی که تلاش برای حفاظت از طبیعت در ایران افزایش یافته تخریب و نابودی آن نیز با رشد همراه بوده است. بنابراین به نظر میرسد که بخشی از فرآیند حفاظت از طبیعت ایران دارای مشکل اساسی باشد. عدم موفقیت در حفظ طبیعت ارزشمند ایران می تواند از دو موضوع متفاوت نشأت گرفته باشد. یا دوستداران محیط زیست ایران شناختی درست از معضلات محیط زیستی ندارند، یا راه درمان آن را به درستی در پیش نگرفته اند. به زعم نگارنده هر دو مورد صحیح است. معضلاتی که معمولاً در رسانه ها به عنوان عامل تخریب محیط زیست عنوان میشود مسائلی جزئی هستند. مانند پاکتراشی یکسری درخت یا تصادف خودروها با وحوش. در ناگوار بودن این اخبار برای محیط زیست هیچ شکی نیست اما به ندرت بیماری اصلی محیط زیست ایران مورد تحلیل قرار میگیرد. به عبارت دیگر اتفاقهای نامطلوبی که روزانه در صدر اخبار محیط زیستی عنوان می شوند خود معلول اتفاقهایی ریشه ای تر هستند. در مجموع مهمترین مشکل مدیریت محیط زیست در ایران، نبود دید جامع نزد مسئولان در قالب برنامه ریزی مدون است. سیاستگذاری های غلط در حوزه توسعه، که تنها با در نظر گرفتن بازدههای اقتصادی کوتاه مدت تدوین میشود اولین و مهمترین صدمه ایست که به محیط زیست ایران وارد میشود. سیاستگذاری نادرست در حوزه برنامهریزی فضایی، دقیقاً در جایی که برای آینده منابع اکولوژیک کشور تصمیم گیری میشود، بیماری مزمنی است که گریبان محیط زیست ایران را گرفته و البته از دید بسیاری از فعالان این حوزه دور مانده است. در مراحل بعد از تصویب و تایید سیاستها که نوبت به عملی سازی آنها می رسد، از آنجایی که تناسب و پتانسیل طبیعت برای توسعه در نظر گرفته نشده است، بهره کشی بیش از ظرفیت منجر به تخریب محیط میگردد. متاسفانه این مرحله زمانی است که فعالان محیط زیست با مشاهده فرسایش خاک و یا نابودی منابع آب پی به مشکل برده و فریاد فغان بر میآورند، درست زمانی که برای توقف پروژه های عمرانی دیر شده است. مثال بارز عدم شناخت صحیح از معضلات محیط زیست کشور، سیاست غلط در توسعه کشاورزی و مدیریت منابع آب منطقه آذربایجان است. هنگامی که بدون توجه به موجودی آب منطقه کشت محصولات نیازمند آب فراوان در دستور کار قرار گرفت، و سپس سدهای متعدد برای تامین این حجم آب احداث شد. حال پس از بیست سال این تصمیم غلط منجر به خشک شدن دریاچه ارومیه شده است. این درحالی است که اکثر کارشناسان حوزه منابع طبیعی ساخت سدهای متعدد و یا تغییر اقلیم را مسئول خشکی دریاچه ارومیه میدانند. و اما در مورد راه حل. طرحی جامع برای مدیریت یکپارچه منابع طبیعی کشور با همکاری همه ی ارگان های مرتبط تنها راه نجات محیط زیست است. سیاست گذاری بر اساس مولفه های توسعه پایدار باید جایگزین سیاست گذاری بر پایه منافع سازمان های متعدد شود. از طرف دیگر انرژی فعالین و دوستداران محیط زیست بیشتر معتوف به اصلاح سیاست های کلان شود تا لغو تصمیمات خرد دستگاه ها. از آنجایی که محیط زیست دانشی بین رشته ای است، نمیتوان برای حفظ آن خارج
از برنامه ریزیهای منطقه ای و بین بخشی تصمیم درستی گرفت. نتیجه اینکه که
تنها هنگامی که در برنامهریزی ملی و منطقه ای کشور که در قالب سند آمایش،
طرح چشم انداز و طرح های جامع و تفصیلی صورت میپذیرد جایگاه واقعی حفاظت
از منابع طبیعی در نظر گرفته شود میتوان به حفظ این میراث ارزشمند امیدوار
بود. منبع: www.iren.ir ایرن
|
ترکمنستان
*با آگاهی از تخریب محیط زیست دریای خزر در اثر آلودگی ناشی از منابع مختلف فعالیتهای انسانی از جمله تخلیه مواد مضر، خطرناک ، مواد زائد و سایر آلودگیهای ناشی از منابع دریایی و منابع مستقر در خشکی
*با تصمیم راسخ در حفظ منابع زنده دریای خزر برای نسلهای حاضر وآینده
*با آگاهی به ضرورت تضمین عدم مضر بودن فعالیتهای مستقر در خشکی برای محیط زیست دریای خزر
*با توجه به خطرات ناشی از نوسانات سطح آب که محیط زیست دریای خزر و خصوصیات اکولوژیکی و آب نگاری منحصر به فرد آن را تهدید می کند
*با تاکید بر اهمیت حفاظت از محیط زیست دریای خزر
*با تصدیق اهمیت همکاری میان دولتهای ساحلی خزر و با سازمانهای بین المللی مربوطه با هدف حفاظت و نگهداری محیط
زیست دریایی دریای خزر
هدف
هدف این کنوانسیون، حفاظت از محیط زیست دریای خزر از کلیه منابع آلوده کننده و حفاظت نگهداری، احیا و استفاده
منطقی و پایدار از منابع بیولوژیکی آن می باشد.
بخش اول . مفادکلی
بخش دوم . تعهدات کلی
بخش سوم . جلوگیری ، کاهش و کنترل آلودگی
بخش چهارم. حفاظت ، نگهداری و احیای محیط زیست دریایی
بخش پنجم . خط مشی ها
بخش ششم . ترتیبات سازمانی
بخش هفتم پروتکلها وضمایم
بخش هشتم: اجرا و قبول
بخش نهم و مواد نهایی
در ادامه مطلب فایل pdf این کنوانسیون برای دانلود قرار داده شده است.
ادامه مطلب ...