ردیف | نام منطقه (پارک ملی) | مساحت به هکتار | محل جغرافیایی |
1 | ارومیه | 541501 | آ. غربی و شرقی |
2 | کلاه قاضی | 47280 | اصفهان |
3 | قمیشلو | 29886 | اصفهان |
4 | نای بند | 47687 | بوشهر |
5 | دیر - نخیلو | 20434 | بوشهر |
6 | خجیر | 9971 | تهران |
7 | سرخه حصار | 9194 | تهران |
8 | لار | 27788 | تهران |
9 | تنک صیاد | 4372 | چهارمحال و بختیاری |
10 | تندوره | 35540 | خراسان رضوی |
11 | سارلوک | 8231 | خراسان شمالی |
12 | ساریگل | 7037 | خراسان شمالی |
13 | توران | 101073 | سمنان |
14 | کویر | 442212 | سمنان |
15 | بختگان | 175346 | فارس |
16 | بمو | 48612 | فارس |
17 | قطرویه | 32576 | فارس |
18 | خبر | 149982 | کرمان |
19 | گلستان | 87402 | گلستان |
20 | بوجاق | 3176 | گیلان |
21 | پابند | 24445 | مازندران |
22 | کیاسر | 9027 | مازندران |
23 | سیاهکوه | 80786 | یزد |
............ | حمع کل | 1943558 | ........ |
ماده ای است که در جایی قرار گیرد که به طور طبیعی نباید قرار گیرد و یا دارای غلظتی بیش از غلظت طبیعی باشد. به طوری که برای موجودات زنده از جمله انسان دارای ضرر باشد.
مطالب مرتبط :
آلودگی عبارتست از ورود مستقیم یا غیر مستقیم یک ماده، ارتعاش، حرارت یا صدا در اثر فعالیت های انسانی به داخل هوا، آب یا خاک که می تواند برای سلامتی انسان یا کیفیت محیط زیست مضر باشد. یا منجر به آسیب رساندن به مواد می شود. و یا در استفاده های قانونی از محیط زیست اختلال به وجود می آورد.
اتحادیه اروپا - سال 1996
مطالب مرتبط :
29 دی ماه روز هوای پاک را گرامی باد ....
به گزارش خبرنگار مهر، محمدجواد محمدی زاده پیش از ظهر یکشنبه در همایش تجلیل از صنعتگران سبز گفت: در این هفته فعالیتهایی را جشن می گیریم که تصور می شد وزارت نفت و صنایع تا سال 92 به این نقطه از استانداردها دست یابند.
به گفته وی، در 300 سال اخیر به دلیل رشد شتابنده جمعیت و صنعتی شدن عوارض سهمگینی بر زندگی بشر تحمیل شده که این امر ناشی از استفاده نا به جا از ذخایر و منابع طبیعی است.
محمدی زاده با بیان اینکه موضوع فسیل و انرژی فسیلی موجب بر هم خوردن تعادل در محیط شده است، تصریح کرد: نمونه این بر هم خوردن تعادل را به وضوح می توان در تهران و دیگر کلانشهرهای دنیا مشاهده کرد.
وی با بیان اینکه سازمان محیط زیست اعتقادی به توقف چرخه توسعه ندارد، افزود: ما معتقدیم باید این چرخه اصلاح شود و رویکرد سازمان محیط زیست بر اساس دستورات دولت تعامل فعال و سازنده با همه دستگاهها و همراه کردن همه تصمیم گیرندگان برای داشتن اقتصادی سالم و مولد به همراه معیشتی سالم است.
وی با بیان اینکه اساساً تا سال 1382 استانداردی برای آلایندگی خودروها وجود نداشت و بعد از آن نیز تنها استاندارد یورو 2 رعایت می شد، افزود: خوشبختانه در حال حاضر با اقداماتی که انجام شده روز سه شنبه از خودروهای با استاندارد یورو 4 رونمایی می شود.
به گفته وی، سرانه آلایندگی در هر کیلومتر پیمایش این خودروها از 50 گرم به کمتر از 2.7 گرم می رسد که بسیار مغتنم است.
محمدی زاده اظهار داشت: تا پایان سال 91 تولید خودرو با استاندارد یورو 5 یعنی استانداردهای روز دنیا به صورت جدی آغاز می شود، یعنی بعد از این هر 20 ماشینی که در کشور تولید می شود، به اندازه یک خودرو در گذشته آلایندگی تولید می کند.
رئیس سازمان محیط زیست با بیان اینکه برای اصلاح فرایند تولید تمام صنعتگران و قطعه سازان ساماندهی شدند، گفت: در حال حاضر با حذف سرب و رساندن میزان سرب منتشر شده در هوا که کمتر از نیم تن در طول سال اراده و عزم جدی در کشور و ظرفیتهای موجود برای انجام تصمیمات بزرگ نمایان است.
به گفته وی، ظرفیت و اراده و عزم موجود در کشور در مورد سوخت هم به همین شکل است و با تولید سوخت یورو 4 و 5 از اراک تهران و برخی نقاط دیگر انقلابی در فراورده های سوختی در کشور اتفاق می افتد.
به گفته وی، مزایای سوخت یورو 4 کاهش گوگرد از 400 ppm به 100 ppm از آنجایی که گوگرد یکی از منابع اصلی و آلاینده های خطرناک برای سلامتی انسانهاست، این دستاورد بزرگی است.
محمدی زاده تصریح کرد: با تولید سوخت یورو 4 میزان بنزن، از 5 درصد حجمی در سوخت یورو 2 به یک درصد حجمی در سوخت یورو 4 کاهش می یابد. کاهش در میزان آروماتیک نیز به همین شکل در سوخت یورو 4 اتفاق می افتد که این به نوبه خود توفیق بسیار بزرگی است.
به گفته وی، با آغاز تولید سوخت یورو 4 در تمام پالایشگاه های تهران شاهد تولید روزانه 20 میلیون لیتر سوخت با استاندارد قابل قبول خواهیم بود.
به گفته محمدی زاده، معاینه فنی خودروها، پایش میزان آلایندگی، توسعه فضای سبز، مدیریت ترافیک، مدیریت سوخت و خروج خودروهای اسقاطی همگی اقداماتی است که در راستای تسهیل عملیاتی شدن برنامه جامع کاهش آلودگی هوا صورت گرفته است.
وی با اشاره به اینکه برنامه جامع کاهش آلودگی هوا در کمیسیون زیربنایی دولت تصویب شد، افزود: امسال سال اول این برنامه جامع است که خوشبختانه بیش از اعلام دولت، همه دستگاه ها وارد عمل شده و زمینه برای اجرای این طرح را فراهم کرده اند.
به گفته محمدی زاده، از 85 واحد صنعتی که دارای گواهینامه بهره برداری هستند، تنها کمتر از 4 درصد دارای آلایندگی بوده و بیش از 96 درصد از این صنایع حداقل استانداردها را رعایت می کنند.
به گفته وی، صنایع کلیدی و بزرگی مانند فولاد مبارکه در یک سال و نیم گذشته برای حذف غبارات دودکش ها و فلزات آلاینده 220 میلیارد تومان هزینه کرده است اما از آنجایی که این غبارات دوباره تبدیل به محصول می شود، ظرف دو و نیم سال تمام این هزینه ها به فولاد مبارکه باز می گردد.
به گفته رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، در حال حاضر بین صنایع مختلف از مس تا فولاد مسابقه ای برای حفظ محیط زیست و رفع آلاینده ها آغاز شده است که این عطش صنایع برای حفظ محیط زیست، بالاترین دستاورد برای نظام است.
به گفته وی، اگرچه گواهینامه زیست محیطی برای صنعتگران نوعی حیثیت و اعتبار بین المللی محسوب می شود، اما برای سازمان محیط زیست نشان دهنده نوع تولیدی است که این سازمان بر می تابد و در جهت رفاه و آسایش و سلامت جامعه است.
ادامه مطلب ...
تمرکز اپل بر ساخت محصولات سبز باعث شده است که شرکت ولکس که تامینکننده کابلهای برق و USB اپل است، به سمت طراحی و ساخت کابلهای جدید سازگارتر با محیط زیست حرکت کند.
بنا بر گزارش روزنامه London Evening Standard، شرکت ولکس، شش میلیون دلار در سال جاری برای تولید کابلهای بدون هالوژن که آسیب کمتری به محیط زیست میرسانند، هزینه خواهد کرد.
هالوژنها که در محصولات الکترونیکی دخیل هستند، در صورتی که پس از دور انداختن، سوزانده شوند، خطری جدی برای محیط زیست به شمار میروند چراکه سوزاندن هالوژن موجب انتشار دیاکسینها و فوران آلایندههای صنعتی آلی پایدار میشود که برای انسان و محیط زیست مضر است.
بر اساس کتاب سرخ (Red Book, ۲۰۰۹) آژانس بینالمللی انرژی اتمی، منابع اورانیوم ایران و حداکثر هزینه فرآوری هر کیلوگرم از آن، به این ترتیب است: منابع محرز ۷۲۴ تن ۱۳۰ دلار، منابع تخمین زده شده (نه چندان مطمئن) ۱۴۳۰ تن ۲۶۰ دلار، منابع پیشبینی شده ۴۱۹۰ تن ۲۶۰ دلار و منابع بر مبنای گمانهزنی ۱۴۰۰۰ تن با هزینهای نامعلوم.
با توجه به ارقام بالا، منابع محرز ایران تنها ۴ سال و نیم، منابع تخمین زده ۱۳ سال، منابع قابل پیشبینی ۴۰ سال و اگر منابع گمانهزده شده را نیز محرز بیانگاریم، ۱۲۷ سال نیاز نیروگاه بوشهر (۱۶۰ تن در سال) را تأمین میکنند.
همین منابع برای برنامه هستهای مطرح شده از جانب دولت جمهوری اسلامی که مرکب از ۲۰ نیروگاه و تولید ۲۳۰۰۰ مگاوات توان برق است، به ترتیب برای ۰.۲، ۰.۶ ،۲ و ۶ سال کفایت می کنند. شایان توجه است که عمر متوسط نیروگاههای هستهای ۴۰ تا ۵۰ سال است. به این ترتیب، انرژی هستهای تولید شده از منابع داخلی به هیچ وجه نمی تواند پاینده تلقی شود.
نگاهی به منابع موجود و مصرف در جهان نیز نشان میدهد که تا سال ۲۰۳۵ اندکی کمتر از نصف منابع جهان مصرف خواهند شد و پس از آن، بسته به میزان گسترش انرژی هستهای، منابع شناخته شده کنونی (۶۳۰۶۰۰۰ تن) تنها برای ۲۲ تا ۳۶ سال دیگر کفایت میکند. نتیجه این که با تکیه به منابع بیرونی نیز نمیتوان پایندگی انرژی هسته ای را حفظ کرد.
حال آن که منابع شناخته شده گاز طبیعی ایران برای استخراج و مصرف داخلی، با وجود میزان مصرف بسیار بالا و نامعقول کنونی در این کشور (به لحاظ مصرف مطلق و سرانه سومین کشور دنیا پس از ایالات متحده آمریکا و روسیه)، به ترتیب برای ۱۶۶ و ۲۱۰ سال کفایت می کند.
البته گاز طبیعی نیز به سبب آلایندگی و محدودیت ذخایر، منبع پایندهای نیست و باید به مثابه یک منبع "دوران گذار"، هر چه زودتر به وسیله انرژیهای تجدیدپذیر جانشین شود. وجود وافر منابع انرژیهای تجدیدپذیر مانند آفتاب و باد و تا حدودی آب، نوید چنین آیندهای را میدهد.
برای مثال، انرژی خورشیدی که روزانه در متوسط سالیانه آن به هر متر مربع زمین ایران میتابد، ۱۸۰۰ کیلو وات ساعت و بازده صفحات فوتوولتائیک دستکم ۱۵ درصد است. البته هنوز باید روی این فناوریها به ویژه در مورد ذخیرهکردن این قبیل انرژیها کار شود. البته که اگر بخشی کوچک از منابعی که در جهان و در ایران صرف برنامه هستهای شدهاند، به پژوهش در مورد انرژیهای تجدیدپذیر و تکامل فناوریهای مرتبط با آن تخصیص داده میشد، هماکنون وضع به مراتب بهتری را در این زمینه شاهد بودیم.
هزینه احداث نیروگاههای هستهای برای ظرفیت اندکی بیش از ۱۰۰۰ مگاوات، بین ۴ تا ۶ میلیارد یورو است. برای نمونه، برآورد ساخت نیروگاه "۳ Nugiluotu" در فنلاند، ۳ میلیارد و هزینه واقعی آن تاکنون، ۶.۶ میلیارد یورو برای ۱۶۰۰ مگاوات بوده است. همچنین مدت ساخت آنها نیز دستکم ۵ تا ۶ سال زمان می برد، در حالی که نیرو گاه گازی تقریباً با همان ظرفیت (۹۰۰ مگاوات)، مخارجی بین ۵۰۰ میلیون تا یک میلیارد یورو و دوره ساخت یک تا ۲ سال خواهد داشت.
طبق ارزیابی سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD)، هزینه مستقیم تهیه یک کیلو وات ساعت برق در اروپا توسط نیروگاههای گازی گزینه مناسبتری است؛ به طوری که هزینه تولید هر کیلو وات ساعت برق در نیروگاههای گازی، بین ۲.۶ تا ۳.۵ سنت یورو و در نیروگاههای هستهای، بین ۳.۴ تا ۵.۹ سنت یورو ارزیابی شده است.
البته چنانچه هزینههای غیرمستقیم مانند برخی عوامل مالی نظیر نرخ نزول بانکی (DR) و نرخ دیاکسیدکربن در نظر گرفته شود، در این صورت در موارد معینی، برق هستهای اندکی گرانتر یا ارزانتر از برق گازی تولید خواهد شد. برای مثال، برای نرخ نزول بانکی ۱۰ درصد و همچنین نرخ ۳۰ دلار برای هر تن دیاکسیدکربن (قیمت کنونی در اتحادیه اروپا ۷ یورو است)، هنوز در اروپا هزینه تولید برق هستهای گرانتر از برق گازی خواهد بود.
افزون بر این، برای محاسبه هزینه واقعی برق هستهای، قاعدتاً باید یارانههایی که دولتها برای تکامل و توسعه این تکنولوژی پرداختهاند را نیز در نظر گرفت. این هزینه در ایران از ۳۶ سال پیش با رقمی نامعلوم و توسط دولتهای اروپایی تنها از طریق EURATOM -بدون در نظر گرفتن یارانههای جداگانه هر کشوری- بیش از ۴۰۰ میلیارد یورو از سال ۱۹۵۰ بوده است.
مجموع هزینهها و شرایط موجود در ایران نشان میدهد که برای این کشور که بر روی منابع کلان گازی نشسته و فاقد منابع هستهای قابل توجه است، برق نیروگاههای گازی، کمهزینهتر خواهد بود.
هرچند تلاش برای جلوگیری از ورود مواد رادیواکتیو به محیط زیست جدی باشد، باز هم بخشی از رادیوایزوتوپها در روند کار عادی نیروگاه و بهویژه در جریان پسمانداری، وارد فضای زیستی میشود.
افزون بر این، به هنگام استخراج منابع اورانیوم، نقل و انتقالات گسترده خاک صورت میگیرد و در پی آن، پوسته زمین شکافته میشود؛ به طوری که این عمل باعث پخش این مواد رادیواکتیو در محیط میشود. این مواد رادیواکتیو میتوانند از یک سو وارد محصولات کشاورزی شوند و از سوی دیگر، ساکنان نواحی مجاور را در معرض پرتوهای رادیواکتیو قرار دهند.
از جمله محاسن انرژی هستهای، این جنبه آن است که کارکردن این قبیل نیروگاهها با تولید گازکربنیک همراه نیست. البته این ادعا در مقایسه با نیروگاههای فسیلی صحت دارد، نه در مقایسه با انرژیهای تجدیدپذیر. همچنین انرژی هستهای در مقیاس جهانی، فقط برای تأمین ۲.۸ درصد انرژی اولیه و ۱۶ درصد انرژی الکتریکی به کار برده میشود و از این رو، نقش چندان بزرگی ندارد زیرا که بخشی بزرگ از دیاکسیدکربن از طریق اتومبیلها، گرمادهی به خانهها، شاخههایی از صنعت و غیره تولید میشود.
از نظر تولید گازهای گلخانهای، ایران به طور مطلق در رتبه دهم و از نظر سرانه، در جایگاه ۵۴ است. به لحاظ کارایی مصرف سوختهای فسیلی که همانا نسبت تولید ناخالص ملی به مقدار تولید دیاکسیدکربن است، ایران در ردیف بدترین کشورهای جهان قرار دارد. برای پرهیز از این وضع، ایران میتواند با افزایش کارایی مصرف گاز طبیعی -با توجه به دیاکسیدکربن سرانه نه چندان بالای آن- از وضع بهتری برخوردار شود و در دوران گذار به انرژیهای تجدیدپذیر، از انرژی گاز بهره گیرد.
در واقع، نیروگاههای هستهای با وجود کیفیت بالای نیروگاه، قطعات و روندهای آن یک "ته ریسکی" در خود نهفته دارند که نظر به پیامدهای فاجعه بارشان برای نسلهای کنونی و آتی، ناقض اصل پایندگی هستند. تجربه فوکوشیما در ژاپن به جهانیان نشان داد که چگونه پیشرفتهترین کشور دنیا از نظر تکنیک، در برابر حمله توأمان طبیعت و تکنیک، خلع سلاح شد.
معضل پسمانداری در همه مراحل تولید و مصرف سوخت، از استخراج، تولید کیک زرد، تبدیل به اورانیوم هگزافلورید، غنیسازی، ساخت میلههای سوخت و نگهداری سوخت مصرفشده نمایان میشود. بهویژه سوخت مصرفشده در نیروگاههای هستهای که دارای عناصر ناشی از شکاف هستهها و رادیوایزوتوپهای مصنوعی با اکتیویته بالا هستند، هنوز حل نشده است و در هیچ جای جهان راهحل قطعی و نهایی در دست نیست. چنین منابعی به طور بالقوه، امکان آلودهکردن محیط زیست را دارند که به علت نیمه عمر بسیار طولانی برخی از مشتقات، مخاطراتی را برای نسل کنونی و نسلهای آینده در ابعاد چند هزار ساله به همراه خواهند داشت. به عبارت دیگر، نسل امروز از آن بهره میگیرد و نسلهای آینده باید ضایعات آن را تحمل کنند.
پذیرفتن انرژی هستهای از جانب شهروندان کشور های دمکراتیک، مشکل بزرگی بر سر راه پیشبرد برنامههای هستهای است.
در مورد ایران، حتی اگر از پیامدها و هزینههای سیاسی برنامه هستهای کنونی چشم بپوشیم، تمرکز سرمایهگذاری در این بخش از بدو شروع آن، به بیعدالتی اجتماعی انجامیده است. در واقع، منابعی که میشد در راهاندازی صنایع مفید، آیندهدار و کارآفرین به کار برده شود، صرف این برنامه بیآینده شده است.
تکنولوژی هستهای برای تهیه برق، هم به لحاظ اقتصادی، هم از نظر محیط زیستی و هم اجتماعی، فاقد پایندگی و پایداری است. آیندهاش را پشت سر نهاده و در بهترین حالت، به عنوان تکنولوژی دوران گذار برای برخی کشورها معنی مییابد.
بهروز بیات
مشاور مستقل پیشین آژانس بینالمللی انرژی اتمی
به نقل از بی بی سی
در همین رابطه :
مصرف انرژی جهان در چند دهه گذشته، به جز سال ۲۰۰۹، همواره روند افزایشی داشته و طی ۲۰ سال گذشته، از ۸ هزار تن به ۱۲ هزار تن معادل بشکه نفت خام، رسیده است. در سال ۲۰۱۰، رشد مصرف انرژی جهان نزدیک به ۵.۶ درصد بوده که از سال ۱۹۷۳ تا به حال سابقه نداشته است.
با توجه به این که رشد اقتصاد جهان کمتر از رشد مصرف انرژی است، شدت انرژی جهان افزایش یافته و اگر این روند ادامه یابد، راه دستیابی به توسعه پایدار، ناهموارتر از گذشته خواهد شد. به ویژه این که الگوی رشد مصرف انواع انرژی در مناطق مختلف جهان روند متفاوتی دارد و بیتوجهی به ملزومات توسعه پایدار، سبب خواهد شد که بر وخامت اوضاع افزوده شود.
" مصرف انرژی جهان در چند دهه گذشته، به جز سال ۲۰۰۹، همواره روند افزایشی داشته و طی ۲۰ سال گذشته، از ۸ هزار تن به ۱۲ هزار تن معادل بشکه نفت خام، رسیده است. در سال ۲۰۱۰، رشد مصرف انرژی جهان نزدیک به ۵.۶ درصد بوده که از سال ۱۹۷۳ تا به حال سابقه نداشته است."
در چند دهه گذشته، با وجود افزایش مقدار مصرف نفت خام، سهم آن در سبد مصرف انرژی جهان رو به کاهش بوده؛ به گونهای که پس از ۱۲ سال کاهش پیاپی، به کمتر از ۳۴ درصد رسیده است. در حالی که سهم گاز طبیعی به حدود ۲۴ و سهم زغال سنگ به ۲۹.۶ درصد افزایش یافته است.
در این میان، سهم برق آبی، انرژی هستهای و انرژیهای نو به ترتیب ۶.۵، ۵.۲ و ۱.۳ درصد گزارش میشود. شایان توجه است که رشد مصرف انرژی در مناطق مختلف جهان روند متفاوتی داشته است.
به عنوان نمونه، چین که از سال گذشته با پشت سرگذاردن آمریکا، جایگاه بزرگترین مصرف کننده انرژی جهان را از آن خود ساخته، به تنهایی ۲۰ درصد از انرژی جهان را مصرف می کند. با وجود این، سبد مصرف انرژی این کشور در قیاس با مصرف کل جهان، از الگویی کاملا متفاوت پیروی میکند؛ به گونهای که زغال سنگ ۷۰ درصد از سهم سبد مصرف انرژی این کشور را تامین میکند، در حالی که سهم نفت کمتر از ۱۸ درصد و سهم گاز طبیعی نزدیک به ۴ درصد است. رشد مصرف برق آبی، همسنگ با میانگین جهانی، نزدیک به ۶.۶ درصد و مجموع انرژیهای تجدیدپذیر و انرژی هستهای، از یک درصد تجاوز نمیکند.
به این ترتیب، الگوی مصرف انرژی در رشدیابندهترین اقتصاد جهان که از رکود اقتصاد جهانی نیز آسیب جدی ندیده، هم به لحاظ اقتصادی و به لحاظ زیستمحیطی، توسعه پایدار جهان را با تهدید جدی رو به رو میسازد.
سهم آمریکا از مصرف انرژی جهان، اندکی کمتر از چین است اما از یک سو، تولید ناخالص داخلی این کشور، دو برابر چین گزارش میشود؛ بنا بر این، شدت انرژی این کشور ۲ برابر آمریکا و سرانه مصرف انرژی نزدیک به ۵ برابر ایالات متحده است.
از سوی دیگر، سبد مصرف انرژی آمریکا نشان میدهد که سهم نفت، گاز، زغال سنگ، برق آبی، انرژی هستهای و انرژیهای تجدیدپذیر، به ترتیب ۳۷، ۲۷، ۲۳، ۸.۴، ۲.۶ و ۱.۷ درصد است.
تصور کنید که چین بتواند با حفظ رشد اقتصادی و افزایش درآمد، مصرف انرژی خود را ثابت نگاه دارد اما سبد مصرف خود را به گونهای تغییر دهد که با میانگین مصرف جهانی همسان شود و یا به سبد مصرف انرژی آمریکا نزدیک شود. در این صورت، چین به اژدهای نفتخوار و گازخواری تبدیل خواهد شد که ضمن فشار سنگین بر منابع نفت و گاز جهان، میتواند چنان تلاطمی در بازار انرژی به وجود آورد که پیامدهای آن بسیار چشمگیر و البته برای توسعه پایدار بسیار ناگوار خواهد بود.
روند تغییر رشد مصرف انواع انرژی نشان میدهد که اگرچه سهم انواع انرژیهای تجدیدپذیر در سبد مصرف به سود منافع بلندمدت و همسو با ملزومات توسعه پایدار تغییر کرده، اما رشد سهم منابع تجدیدپذیر در این سبد هنوز چشمگیر نیست.
دستیابی به رویای توسعه پایدار از منظر ذخایر انرژی، امیدوارکنندهتر به نظر میرسد. ذخایر نفت خام جهان از ۱۰۰۳ میلیارد بشکه در سال ۱۹۹۰، به افزون بر ۱۳۸۳ میلیارد بشکه در آغاز ۲۰۱۰ افزایش یافته است. این در حالی است که با رشد روزافزون فناوری، امکان بهرهبرداری از ذخایر غیرمتعارف نفت رو به افزایش است. هم اکنون ذخایر غیرمتعارف نفت کانادا بیش از ۱۴۳ میلیارد بشکه برآورد میشود. بدون لحاظ آن نیز، اینک عمر ذخایر نفت، افزون بر ۴۶ سال است.
این وضع در مورد ذخایر گازی برجستهتر به نظر میرسد. ذخایر گاز جهان در دوره یادشده از ۱۲۵ به ۱۸۷ تریلیون متر مکعب رسیده و عمر آن نزدیک به ۵۹ سال برآورد میشود. این در حالی است که ذخایر غیر متعارف گاز جهان بیش از ۹۷۰ تریلیون متر مکعب برآورد میشود که با افزایش قیمت انرژی و رشد فناوری، بهرهبرداری از آن آسانتر و به لحاظ اقتصادی بهصرفهتر خواهد شد.
به این ترتیب، احتمال افزایش عمر ذخایر نفت و گاز به لحاظ فنی و عملی غیرممکن نیست، به ویژه آن که کارنامه آمریکا در بهرهبرداری از این نوع گاز در چند سال گذشته درخشان بوده است؛ به گونهای که تولید گاز غیرمتعارف این کشور از ۱۲ میلیارد متر مکعب در سال ۲۰۰۰، به بیش از ۱۳۵ میلیارد مترمکعب رسیده است.
با وجود کوششهای فراوانی که برای برجسته کردن مسائل محیط زیست و هشدارهای کافی مبنی بر محدود بودن منابع تجدیدناپذیر و پایانپذیر بودن انرژیهای فسیلی صورت گرفته، روند تغییرات رشد مصرف انواع انرژی نشان میدهد که اگرچه سهم انواع انرژیهای تجدیدپذیر در سبد مصرف به سود منافع بلندمدت و همسو با ملزومات توسعه پایدار تغییر کرده اما از یک سو، سهم رشد منابع تجدیدپذیر تفاوت چشمگیری نداشته است.
از سوی دیگر، کاهش سهم نفت با افزایش همزمان سهم گاز طبیعی (سازگارتر با محیط زیست) و زغال سنگ (ناسازگارتر با محیط زیست) جبران شده است. به این ترتیب، به لحاظ زیستمحیطی، تلاشهای جهانی برای کاستن از سهم مصرف انرژیهای فسیلی و افزایش سهم انرژیهای سازگارتر با محیط زیست نظیر گاز طبیعی، با موفقیت چشمگیری همراه نبوده است.
کاهش سهم مصرف نفت خام را نیز میباید بیشتر در صرفههای اقتصادی ناشی از تغییر الگوی مصرف انرژی جستجو کرد. در کل میتوان ادعا کرد که نسلهای آینده شاید به یاری فناوری بتوانند همچنان بر میزان انرژی های فسیلی قابل برداشت بیافزایند و با اعمال سیاستهای سختگیرانه زیستمحیطی، از شدت انتشار آلایندهها بکاهند، اما به یقین نمیتوانند به طور کامل از تهدید پایانپذیر بودن انرژیهای فسیلی خلاص شوند.
منبع : بی بی سی
دانلود فایل pdf متن کامل مقاله در ادامه مطلب
برای مشاهده سایر مقالات زیست محیطی این وب اینجا کلیک نمایید .
مشاهده لیست همه مقالات زیست محیطی این وبلاګ از اینجا
نوع فایل: pdf
حجم فایل: 446.6 Kb
ادامه مطلب ...
ادامه مطلب ...
آزمایش آلودگی هوا: