ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
متن کامل مقاله در ادامه مطلب
چکیده :
هدف از این مطالعه بررسی و تهیه نقشه شدت بیابانزایی دررخساره های ژئومورفولوژی دراستان خوزستان می باشد. برای این منظور واحدهای کاری موجود در منطقه بعنوان نقشه پایه با استفاده از روش ژئومورفولوژی تهیه گردید. علاوه بر معیارهای اصلی مدل شامل؛ اقلیم، خاک، پوشش گیاهی و مدیریت و سیاست دو معیار فرسایش آبی و فرسایش بادی نیز در ارزیابی بیابانزایی این منطقه استفاده شده است. در این راستا فرآیندهای عمده بیابان زایی شناسایی و قابلیتهای مدل مدالوس در ارائه یک مدل منطقهای ارزیابی گردید. شاخصهای مربوطه در واحدهای کاری؛ منطبق بر رخسارهها با تعیین بازه 1 تا 2 امتیاز دهی گردید و امتیاز هر معیار از محاسبه میانگین هندسی امتیازات شاخصها حاصل گردید. در نهایت امتیاز وضعیت بیابانزایی نیز با محاسبه میانگین هندسی امتیاز معیارهای تعیینشده، به دست آمد و کلاس بیابانزایی هر واحد کاری و به تبع آن کل منطقه مشخص گردید. نتایج نشان می دهد 53/7 % از کل منطقه در کلاس بسیار شدید بیابانزایی، 36/ 3% در کلاس شدید بیابانزایی و 8/9 % در کلاس متوسط از نظر شدت بیابانزایی قرار گرفتند، که منطبق با، اراضی پف کرده و کویری، سطوح تپه ماسهای، فرسایش آبراههای و مخروط افکنه، دشت ریگی و پادگانه آبرفتی می باشد. نتایج حاصل از ارزیابی شاخصها و معیارهای مختلف تاثیرگذاردر بیابان زایی نشان داده است که مدیریت و سیاست با متوسط امتیاز 176، پوشش گیاهی با متوسط امتیاز 8/166، فرسایش بادی با متوسط امتیاز 75/164، اقلیم با متوسط امتیاز 13/162، خاک با متوسط امتیاز 25/145 و فرسایش آبی با متوسط امتیاز 4/132 است. ضمناٌ میانگین وزنی ارزش کمی شدت بیابان زایی برای کل منطقه بر اساس شش معیار مورد بررسی 7/ 155 DS= است که کلاس حساسیت به بیابانزایی برای کل منطقه بحرانی نوع (C3) برآورد گردید.
واژههای کلیدی : بیابانزایی، رخساره های ژئومورفولوژی، خوزستان، مدل مدالوس، فرسایش،
متن کامل مقاله در ادامه مطالب
ارزیابی نیروگاه های خورشیدی و مزیت های استفاده از آن با توجه به پتانسیل موجود در مناطق کویری
نوید مدندوست
چکیده
حدود سه چهارم مساحت کشور ما در مناطق گرم و خشک قرار دارد، لذا این مسئله ضرورت مطالعه و توجه به پتانسیل های اقلیمی نواحی بیابانی را در جهت بهره گیری از انرژی های پایدار این مناطق، ایجاب می نماید. از طرفی نیز گرم شدن کره زمین،نازک شدن لایه ازن بعلت استفاده از انواع آلاینده ها، افزایش آلودگی محیط زیست و انقراض گونه های زیستی همه و همه با هم می آمیزند تا ضرورت استفاده از انرژی های نوین را اجتناب ناپذیر نمایند. با توجه به محدودیت های موجود، تنها استفاده از روشهای درست مصرف، بهینه سازی مصرف انرژی و به کارگیری انرژی های نو می تواند بحران انرژی را مهار کند. استفاده ازانرژی خورشید که منبع انرژی قابل توجهی است و خود نیز در ایجاد انرژی های دیگری همچون انرژی زمین گرمایی، باد، جزر و مد و آبشارها سهیم است، یکی از راهکارهای توسعه پایدار می باشد. در همین راستا جهت ذخیره سازی و استفاده بهینه از این انرژی، انواع نیروگاه های خورشیدی بر حسب موقعیت مکانی و امکانات موجود مورد استفاده قرار می گیرند که در تحقیق حاضربه معرفی و چگونگی استفاده و مزیت های این نیروگاه ها با توجه به ظرفیت های موجود در زمینه انرژی خورشیدی در نواحی کویری کشورمان به عنوان یکی از منابع انرژی تجدید پذیر پرداخته ایم .
ترسیب کربن
carbon sequestration
تعریف :
به جذب دیاکسید کربن اضافی جو توسط اندامهای هوایی و زیرزمینی گیاهان مرتعی بهمنظور کاهش پدیده گرمایش زمین، ترسیب گفته میشود.
ترسیب کربن روشی برای ذخیره سازی طولانی مدت از دی اکسید کربن است. این امر برای جلوگیری از پدیده جهانی گرمایش جهانی صورت می گیرد.
ترسیب کربن که همان ذخیره کربن به طور دراز مدت در اکو سیستم های طبیعی (جنگل ،خاک و بیوماس اقیانوس ها )یا به وسیله روش ها و وسیله های مصنوعی (تزریق دی اکسید کربن در لایه های عمیق دریا ،ترسیب معدنی و ترسیب زمین شناسی) است از دیگر راه حل های پیشنهادی جهت کاهش کربن تولید شده در اتمسفر است . تلاشهای اخیر در علم ژنتیک وفنون کشت یافت ، درهای جدیدی را ، برای توسعه درختان جنگلی جدید و فیتوپلانکتون ها با فتوسنتز بالاوترسیب کربن نسبتا بالا ، باز کرده است .
کاهش باران و ذوب یخهای قطبی همگی از اثرات گازهای گلخانهای است و از بین 6 گاز گلخانهای بیشترین سهم مربوط به دیاکسید کربن (co2)
است و حدود 60 درصد گرمای زمین به خاطر وجود دیاکسید کربن اضافی در جو
زمین است؛ لذا پروژه ترسیب کربن به دنبال کاهش دیاکسید کربن موجود در جو
زمین بهعنوان مهمترین گاز گلخانهای است
.
موضوع ترسیب کربن امروز یک بحث جهانی است و جامعه جهانی اصرار بر ترسیب کربن دارد. در دنیا کشورهای توسعهیافته بیشترین سهم را در آلایندگی دارند و کشور ما نیز در سال 2000 میلادی رتبه هفدههم آلایندگی را داشته است و این به معنی این است که ایران نیز در جریان گرمایش زمین سهم دارد.
درهر صورت اگر زمین گرم شود بارش (برف و باران) کم میشود و بیابانزایی اتفاق میافتد و نهایتاً دامداری، کشاورزی و آب شرب با مشکل مواجه شده و فقر به وجود خواهد آمد و متأسفانه تبعات تغییر اقلیم بیشتر به مردم محروم و بیبضاعت جامعه میرسد و بیشتر مشکلات برای آنها به وجود میآید.
بر اساس اهداف تعیین شده پروژه جهانی ترسیب کربن در ایران هدف های آن به موارد ذیل خلاصه می شود :
ضرورت ها و اهداف پروژه ترسیب کربن :
مهمترین هدف پروژه ترسیب کربن، توانمند سازی مردم (جوامع محلی) برای مدیریت منابع زیستی تجدید شونده Empowering people for environmental resources management می باشد.