طبق آمار سازمان خواروبار و کشاورزی ، حدود 133/2 میلیارد هکتار مرتع در دنیا وجود دارد. بیشتر سطح خشکی های جهان را مراتع در برگرفته اند طبق آمار اعلام شده توسط کوک و همکارانش (1986) بیشترین سطح کره زمین به مراتع اختصاص یافته است ، بطوریکه مراتع 43% ، جنگلها 18% ، اراضی کشاورزی 20% ، مناطق مسکونی _ صنعتی 4% و اراضی بدون استفاده ( یخچالها و قلل کوهها ) 15% سطح زمین را پوشانیده است طبق برآورد هدی (1975) مراتع 47% ، اراضی کشاورزی 10% ، جنگلهای تجاری 28% و پوششهای دایمی یخی 15% خشکیها را شامل می گردند .
وضعیت مراتع در ایران :
مساحت ایران 164 میلیون هکتار است که از این میزان 4/12 میلیون هکتار اراضی جنگلی ، 90 میلیون هکتار مرتع ، 2/43 میلیون هکتار بیابان و کویر و حدود 4/18 میلیون هکتار اراضی زراعی و باغها را به خود اختصاص داده اند . شایان توجه است که ازکل مراتع ایران فقط 3/9 میلیون هکتار جزء مراتع خوب درجه بندی شده است .
بر طبق نظر پابوت (1965) ، مساحت مراتع ایران حدود 94 میلیون هکتار و بر اساس آمار منتشره از سازمان جنگلها ، مراتع و آبخیزداری کشور 90 میلیون هکتار می باشد که در این میان سهم مراتع فقیر حدود 3/43 % مراتع متوسط 3/37 % و مراتع خوب 3/9 % می باشد .
دفترفنی مرتع ، سطح مراتع ایران را 80-70 میلیون هکتار برآورد کرده است. تقی بهرامی در سال 1333 سطح مراتع ایران را 15 میلیون هکتار ، نیکنام در سال 1341 ، 100 میلیون هکتار شیدایی و نعمتی در سال 1357 ، 106 میلیون هکتار و شرکت اف ام سی آمریکا در سال 1975 ، با استفاده از تصاویر ماهواره ای مراتع ایران را 90 میلیون هکتار تخمین زد ، که تخمین فوق با بهره گیری از عکسهای هوایی دارای صحت بالاتری نسبت به سایر تخمین ها است . حدود 46 میلیون واحد دامی مازاد در مراتع وجود دارد و این تعداد باعث افزایش فرسایش خاک در مراتع می گردند . جمعیت بهره بردار مرتع نیز 7/5 برابر توان مراتع برآورد شده است .
بررسی ها نشان می دهند که یک خانوار در مدت 7 ماه به حداقل 500 هکتار مرتع نیاز دارد در این صورت 180 هزار خانوار می توانند از مراتع ایران استفاده کنند اما در حال حاضر 916 هزار خانوار بهره بردار از مراتع بهره برداری می نمایند . از نظر اقتصادی زیان ناشی از تخریب اکوسیستمهای مرتعی به مراتب بیشتر از تولید علوفه ، گوشت و سایر فرآورده های لبنی است و ادامه بهره برداری های غیراصولی و بی رویه به نابودی منابع آب و خاک و ذخایر غنی کربن این سرزمین می انجامد . متاسفانه مدیریت غلط در گذشته و حال نتوانسته است فرصت مناسب برای مرتعداری علمی و اصولی ایجاد نماید و به بهانه تامین زندگی بهره برداران روستایی و عشایری استفاده بی رویه از مراتع بیش از پیش ادامه دارد .
جایگاه محیط زیست در قوانین برنامه ای پس از انقلاب در ایران
فرآیند مطالعات ارزیابی اثرات زیست محیطی
مراحل ارزیابی اثرات محیطزیستی مشتمل بر مراحل زیر است:
- پیش امکان سنجی فنی-اقتصادی
- غربالگری (SCREENING):تصمیمگیریدرمورد لزوم انجام ارزیابی اثرات توسعه، سطح وعمق مطالعات مربوط بهآن
- تعیین محدوده (SCOPING): تعیین مسایل عمده و تعیین محدوده و شرح خدمات مطالعه
- تعیین و تحلیل اثرات (IMPACT ANALYSIS): پیشبینی اثرات طرح و تعیین اهمیت آن
- اقدامات اصلاحی (MITIGATION): اقداماتی در جهت جلوگیری، کاهش یا جبران اثرات
- تهیه گزارش (REPORTING): آماده سازی اطلاعات لازم جهت تصمیمگیری در مورد پروژه
- بازنگری (REVIEWING): آزمون کیفیت گزارش تهیه شده
- تصمیمگیری (DECISION MAKING): پذیرش، رد و یا پذیرش پروژه مشروط به رعایت ضوابط زیست محیطی
- پیگیری (FOLLOW UP): کنترل، مدیریت و ممیزی اثرات اجرای پروژه،
- مشارکت مردمی (PUBLIC INVOLVEMENT): آگاه سازی و دخالت گروههای ذینفع وذینفوذ درفرآیند تصمیمگیری.
مراحل وگردش کار تهیه گزارش ارزیابی اثرات محیط زیستی
تهیه گزارش ارزیابی درصورت الزام به انجام آن، درمراحل مختلف توسط کارفرما انجام میپذیرد. جدول شماره 1نمودار مراحل گردش کاری ارزیابی مشاهده می شود.ترتیب مرحلهای تهیه گزارش ارزیابی برای جلوگیری ازاتلاف زمان و کاهش هزینه ها، تایید گزارش، اخذ مجوز اجرا و یا عدم دریافت آن به شرح زیر می باشد :
- سازماندهی و مدیریت
- زمان بندی مطالعات
- تامین اعتبارات مالی و هزینه ها
- تعیین محدوده مطالعات(مرزهای پروژه پیشنهادی اعم از : اکولوژیک، اجتماعی،اداری)
- تعیین شرح خدمات مطالعات
- تهیه اطلاعات پایه مورد نیاز
- تدوین گزارش
گزارشات ارزیابی در دو شیوه تهیه می شوند :
- گزارش ارزیابی اجمالی(مقدماتی)
- گزارش ارزیابی (جامع)
الف : گزارش ارزیابی مقدماتی(اجمالی)
در
ایران این گزارش اهمیت زیادی دارد چون با صرف بودجه کم و با بکارگیری داده
ها، آمارها و اطلاعات قابل دسترس و یا تولید کم هزینه آنها ضرورت و الزام
تهیه گزارش وعدم نیاز به ارایه آن مشخص میشود.هدف تشخیص زود هنگام اثرات
مهم و جدی بر محیط زیست اطراف است. چنین تشخیصی می تواند در مراحل اولیه
طرح معدنی، بر اساسمطالعات مقدماتی ویژگیهای طرح، اطلاعات عملیاتی و سایر
اطلاعات موجود صورت پذیرد.
این گزارش در برگیرنده موارد زیر می باشد :
- چکیده غیر فنی
- تشریح طرح یا پروژه پیشنهادی
- تشریح مرحله آماده سازی و اقدامات زیر بنایی
- آلاینده ها و پسماندهای مهم تولید شده
- خطرات سوانح و عدم ایمنی مرتبط با طرح
- پیش بینی آثار و پیامدهای مثبت و منفی طرح برای هر یک از گزینه ها
- تجزیه و تحلیل آثار کاربردی و پیامد های محیط زیستی طرح
- مدیریت و پایش محیط زیستی طرح
- ارایه شیوه های پیشگیری ، کاهش وکنترل برای هر یک از آثار منفی محیط زیستی مرتبط با فعالیتهای طرح
- منابع و مراجع مورد استفاده
- نام و مشخصات مسئولیت و تجربیات ارزیابی هر یک از مشاوران و تهیه کنندگان
- پیوستها
ب : گزارش ارزیابی مشروح (جامع)
درشرایطی
که یک گزارش ارزیابی مقدماتی مورد تایید سازمان مسئول دولتی واقع نشود،
موارد زیرنیاز به تهیه و ارایه گزارش ارزیابی (جامع) را الزامی می نماید.
-
پروژه هایی که دارای اثرات پایدار منفی در محیط زیست بوده و یا اینکه
اثرات آنها ناشناخته اند. درنتیجه به اطلاعات بیشتری نیاز دارندکه در
گزارش ارزیابی(جامع) ارایه می شود.
- پروژه هایی که برحسب تجربه و سابقه دارای اثرات منفی و ناسازگار در محیط زیست می باشند لازم است که بررسی های بیشتری انجام گیرد.
در
این مرحله پس از ارزیابی اثرات فعالیتهای طرح معدنی و بررسی امکان کاهش
اثرات، پیش بینی های لازم برای تعقیب، کنترل و نظارت انجام می شود.
مندرجات پیشنهادی یک گزارش ارزیابی اثرات محیط زیستی در ایران :
1- خلاصه غیر فنی :
شامل
نوع ویژگیهای پروژه ، گزینه های موجود ، خلاصه ای از وضعیت موجودمحیط زیست
، آثارمهم طرح برمحیط زیست و برنامه های پیشگیری ، کاهش و کنترل آثار
نامطلوب ونتیجه گیری از ارزیابی محیط زیستی
2- شرح پروژه :
2-1- عنوان طرح
2-2- اهداف ، نیازها و ضرورتهای طرح
2-3- جایگاه طرح در برنامه ها و سیاستهای کلی مملکت
2-4- قوانین ، مقررات و استانداردهای محیط زیستی مرتبط با طرح
2-5– موقعیت مکان پیشنهادی طرح
2-6– گزینه های مکانی و فنی طرح
2-7- فازبندی کلی طرح
2-8- تشریح ریز فعالیتهای طرح به تفکیک فاز احداث و بهره برداری
2-9- نمودار خط تولید و تشریح فرایندها برای واحدهای صنعتی و معدنی
2-10- تاسیسات جانبی و پروژه های پی آیند (احداث راه ، اماکن و خدمات عمومی و...)
2-11- ویژگی های طرح در هر یک از گزینه ها و فازهای طرح شامل
2-11-1- ارایه ظرفیت تولید و یا ارایه سطح خدمات رسانی برای طرحهای عمرانی – خدماتی
2-11-2- تخمین کلی سرمایه
2-11-3- براورد نوع و میزان مواد اولیه ، محل تامین و نحوه انتقال آنها
2-11-4- براورد نوع و میزان منابع آب و موارد مصرف ، محل تامین و نحوه انتقال آنها
2-11-5- براورد نیروی انسانی و محل تامین
2-11-6- براورد و میزان محصول اصلی و جانبی
3- تشریح مرحله آماده سازی و اقدامات زیر بنایی :
که منجر به تغییر و تخریب محیط زیست می شود به صورت فهرستیاز:خاکبرداری، برداشت پوشش گیاهی ، احداث استخرباطله، زه کشی ،حفاری و...
4- آلاینده ها و پسماندهای مهم تولید شده طی فرایند و عملیات درهر یک از گزینه ها و فازهای طرح شامل : آلاینده های هوا، فاضلابهای بهداشتی و صنعتی ، زایدات و ضایعات زباله ، سروصدا و...
5- خطرات سوانح وعدم ایمنی مرتبط با طرح شامل:
احتمال انفجار، نشت،پیامدهای وقوع بلایای طبیعی
6- تشریح وضعیت موجود محیط زیست منطقه:
6-1- تعریف محدوده مطالعاتی و نمایش روی نقشه
6-2- محیط فیزیکی شامل(خاکشناسی، زمین شناسی، منابع آب، هواواقلیم، صدا و ارتعاش)و آلودگی های هر یک ازآنها
6-3- محیط طبیعی(زیستگاههای آبی و خشکی با ذکر جوامع گیاهی و جانوری وگونه های نادر،مناطق چهار گانه سازمان حفاظت محیط زیست)
6-4-
محیط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی(جمعیت ویژگیها و تحولات آن،اشتغال،
تسهیلات، آموزش، بهداشت، اعتقادات فرهنگی و مذهبی، میراث فرهنگی)
6-5- معرفی اجمالی سایر طرحهای توسعه مصوب ویا در دست اجرا در محدوده مطالعاتی روی نقشه
6-6- تشریح کاربری های اراضی در محدوده مورد مطالعه وراهبردهای طرح های برنامه ریزی بالادست برای محدوده موردنظر
7- پیش بینی آثاروپیامدهای مثبت ومنفی طرح برای هریک ازگزینه ها و فازهای پیشنهادی
به صورت (اثر برمحیط فیزیکی، طبیعی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، کاربری اراضی )
8- تجزیه و تحلیل آثار کاربری ها و پیامدهای طرح
9- مدیریت و پایش محیط زیستی طرح
9-1- ارایه شیوه های پیشگیری، کاهش و کنترل برای هر یک از آثار منفی محیط زیستی مرتبط با فعالیتهای طرح
9-2-
ارایه برنامه کلی مدیریت محیط زیستی برای اندازه گیری و پایش آثار محیط
زیستی وبازرسی و نظارت بر حسن انجام اقدامات پیشنهادی کنترل و کاهش
10- منابع و مراجع مورد استفاده
11- نام و مشخصات مسئولیت و تجربیات ارزیابی هریک از مشاوران
12- پیوستها
روشهای ارزیابی محیط زیستی
روشهای مختلفی برای ارزیابی اثرات محیط زیستی پروژهها وجود دارد که هریک با توجه به صلاحیت متخصصین ، دسترسی به اطلاعات لازم،بودجه،زمان و فن آوری رایانهای براساس قابلیت استفاده ازآنها دریک کشورانتخاب می شود.
انتخاب روشهای ارزیابی زیست محیطی به موارد زیر بستگی دارد:
v نوع و اندازه پروژه
v نوع گزینه هایی که باید مورد ارزیابی قرار گیرند
v ماهیت اثرات احتمالی
v ماهیت روشهای ارزیابی زیست محیطی
v تجربه در کاربرد روش ارزیابی زیست محیطی
v منابع قابل دسترسی
v ماهیت مشارکت مردم
v تجربه کارفرما
این روشها در گروههای زیر قرار می گیرند :
1- کارشناسی ویژه (تخصصی)
2- چک لیستها
3- ماتریسها
4- روش کمی
5- شبکه ها
6- رویهم گذاری نقشه ها
7- روش منوری2001
اقدامات اصلاحی
در
یک پروژه، پیامدها و یا اثرات سوء ومهم محیط زیستی بندرت قابل حذف است.
ولی با اقدامات امکان پذیرمیتوان آنهارا کاهش داد. این اقدامات که برای
کاهش اثرات ناسازگار مهم به کار میروند به نام اقدامات اصلاحی ، جبرانی و
یا کاهش ، حذف و بازسازی یا ترمیم اثرات نامیده میشوند.
این اقدامات از
طریق عملیات مهندسی و مدیریت انجام پذیر می گردند و به عنوان یک اصل مهم
گزارش ارزیابی اثرات محسوب می شوند که یک گزارش بدون ارایه برنامه هایا
اقدامات اصلاحی مورد تایید سازمان نخواهد بود.
پایش
پایش محیط زیستی
یک پروژه علیرغم عدم وجود نگرانی از بروز احتمالی یک یا چند پیامد
ناسازگار و حتی باشدت و اهمیت کم در اثر فعالیتهای آن پروژه از اهمیت
زیادی برخوردار است.
هدف از ارایه این برنامه دستیابی به اطلاعاتی است
که مشخص می نماید اثرات وپیامدهای فعالیتهای یک طرح یا پروژه مورد سنجش
قرار گرفته و نتایج آن حاکی ازاقدامات مقبول و یا غیر مقبول انجام شده و
یا در حال انجام می باشد.
پایش محیط زیستی به عنوان گردآوری و ارزیابی اطلاعات جهت موارد زیر به کارمی رود:
- تعیین میزان اثراقدامات حفاظت محیط زیست
- بهبود مدیریت پروژه و برنامه های مرتبط آن و...
یافته
های برنامه پایش اطلاعات و خط مشی های مناسب را برای کنترل و اجرای
اقدامات اصلاحی و کاهش اثرات سوء فراهم می نماید.در شرایط عدم تطابق یافته
ها با قوانین، مقررات، ضوابط و استانداردها و نهایتا با برنامه های پایش،
اقدامات مورد نیاز و ضروری اعمال خواهد گردید.
مشارکت مردم
مشارکت جامعه به عنوان بخش تلفیقی یک ارزیابی محیط زیستی به شمار میرود. دیدگاهها و نظرات مشارکت کنندگان در این فرایند می تواند به ارزیابی موثرتری برای شناسایی پیامدهای مهم پروژه و تصمیم گیری بهینه کمک نمایند.
دلیل مشارکت جامعه و مشاوره ها در این فرایند در موارد زیر خلاصه می شود:
- آشنایی بیشتر جامعه با پروژه
- کمک کردن دیدگاهها و نظرات در مورد پروژه به برنامه ریزی
- شناسایی عدم رضایت گروهها از پروژه و اقدام برای رفع نگرانی های آنان
- تحلیل و ارزیابی نظرات و نگرانی های جامعه
در ایران جلب مشارکت عموم از طریق ”فرم نظرخواهی ارزیابی زیست محیطی“در روزنامه ها اجرا می گردد.
ممیزی
هر
چند در گزارشات ارزیابی اثرات ناسازگار پیش بینی شده و برنامه راهکارهای
اقدامات اصلاحی و پایش ارایه می گردند ولی نیاز به نوع دیگری از سیستم
مدیریت محیط زیست وجود دارد.
ممیزی به عنوان یک ابزار مدیریتی دارای ویژگیهای زیر است :
- تعیین اثرات
- بررسی شرایط موجود در گزارش ارزیابی انعکاس یافته
- آزمون صحت پیش بینی اثرات در ارزیابی
- شناسایی نواحی که دراثر ارزیابی باید بهبود می یافته اند
دارا بودن نگرش توسعه کیفی برای ارزیابی های محیط زیستی که در آینده انجام خواهند شد.
منابع مورد استفاده :
- شریعت ، سید محمود و منوری ، سید مسعود ، 1375 ، مقدمه ای بر ارزیابی اثرات زیست محیطی ، تهران ، انتشارات سازمان حفاظت محیط زیست ، چاپ اول
- منوری ، مسعود، 1384 ، ارزیابی اثرات زیست محیطی ، تهران ، انتشارات میترا ، چاپ اول
- محرم نژاد ، ناصر، 1385 ، مدیریت و برنامه ریزی محیط زیست ، تهران ، انتشارات میران
- نوری ، جعفر، جزوه ارزیابی زیست محیطی و آمایش محیط زیست
این گونه منحصر بفرد مار کور از خانواده atretochoana eiselti در نوامبر سال ۲۰۱۱ میلادی در زمان زهکشی برای احداث سد آبی در بستر رودخانه «مادیرا» در منطقه روندونیا برزیل کشف شد، اما طبقه بندی جنس و گونه آن تاکنون بطول انجامیده است. نخستین گونه مارهای کور در سال ۱۹۶۸ میلادی در آمریکای جنوبی کشف شدند، اما تاکنون نمونه مشابهی از آنها رویت نشده بود. این گونه جدید و منحصر بفرد مار کور که در آبهای گرم زندگی و به نظر میرسد که از ماهیان کوچک و کرمها تغذیه میکند، اگرچه به خانواده سمندرها و قورباغهها نزدیکتر است، اما از لحاظ ظاهری شباهت زیادی به مارها دارد. از شش نمونه کشف شده در بستر رودخانه، یک نمونه از بین رفته، سه مار دیگر به طبیعت و محل زندگی خود بازگردانده شدند و دو مار نیز برای ادامه تحقیقات در اختیار دانشمندان قرار دارند.
مناسب سازی فضای شهری رفع آلودگی های صوتی
حمید مطلبی محمدآبادی
کارشناس ارشد آمار و اطلاعات، کارمند بنیاد شهید و امور ایثارگران
خلاصه مقاله:
در مناسب سازی فضای شهر ی موضوعات بسیاری زیاد و قابل توجه ای می تواند مورد بحث قرار گیر د . یکی از این مباحث می تواند مقوله حمل و نقل باشد که سعی شده است در این مقاله به آلودگی صوتی ن اشی از حمل ونقل پرداخته وحل این معضل را با مناسب سازی فضای شهری خواهان باشیم.
براستی یکی از شگفتی های آفرینش معما ی " عادت " است که از طرفی بقا و دوام و گسترش حیات انسان ( و همه ارگانیسمهای زنده ) را در گرو خود دارد واز طرف دیگر میتواند مرگ تدریجی را برای آدمی " حیات " جلوه دهد . اگرقراربود هجوم اولین سرما یا گرمای غیر عادی را نتوان با سد سحر آمی " عادت " در هم شکست یا اگر زخمهای سردی و گرمی روزگاران را پنجه معجزه گر " عادت " به آهنگ آرام زندگی تبدیل نمی کرد مسلمًا کاروان حیات از طی طریق باز می ما ند و کاروانیان آن در همان منزل نخست از حرکت و حیات باز می ماند البته آن طرف قضیه هم شگفت آور است اگر بیاری همین "عادت" اسارت ها، آزادی نام نمی گرفت و یا اگر آلودگی ها وناسلامتی ها پای ، و سلامتی خوانده نمی شد این بار هم مسلم ًا زوال جای دوام نمی نشست و " مر گ تدریجی " ، " زندگی " نام نمی گرفت .
داستان آلودگی محیط زیست و هوای شهرهای ما نیزگرفتار همین افسون " عادت " است . نابودی محیط زیست شهری و افزایش آلودگیهای گوناگون و از جمله آلود گی صوتی و آلودگی هوای شهر ها آنچنان برای عموم مردم عادی شده است که گوئی اتفاقی نیفتاده و فاجعه ای در حال شکل گرفتن نمی باشد. خبرهای روزانه سکته های ناگهانی ، افزایش تلفات سرطانی ، فزونی عصبانیت های جنون آمیز ،سردردهای مزمن ، ناراحتیهای تنفسی ، کاهش در شنوائی ، آسم های مادر زادی ، اختلالات در متابلیسم ،ناراحتیهای قل بی و تصادفات مرگبار رانندگی و دهها موارد مشابه آنچنان عادی شده است که گویا هر یک از این نغمه های مرگ نوائی از آهنگ حیات و زندگی بوده و اساسا چنین آهنگی را برای شهر و جامعه ما ساز کرده است .
گاهی عده معدودی در گوشه و کنار این آهنگ زندگی نما را به حق آهنگ مر گ می شنوند و فریاد بر میدارند اما صد افسوس که فریاد آنها همچون بسیاری از فریاد های دیگر جز به یک مشت حرکات نمایشی مق طعی و موضعی و پراکنده و گذرا از قبیل نوشتاری در حاشیه روزنامه ، برنام ه رادیوئی و حداکثر کمیته و کمیسیون و سمینار تجلی و اخیر ا هم " روز سلامتی " در میان تمام روزهای سال به چیز دیگری منجر نمی شود و پس از چند روزی و حداکثر بعد از گذشتن از چله زمستان و فروکش روزهای وارونگی هوا همه چیز ب ه حال اول خود بر گشته و همان آهنگ عادت به چنین زندگی همچنان به گوشها ی شنوا می نوازد.
کلمات کلیدی:
مناسب سازی فضای شهری ، آلودگی های صوتی ، حمل و نقل شهری ، برنامه ریزی شهری ، GIF ، برنامه ریزی اجتماعی
فناوری اطلاعات (IT) و مناسب سازی محیط شهری
محسن سلسله
دانشجوی کارشناسی ارشد علوم ارتباطات اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی
علی سلسله
مهندس عمران، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
خلاصه مقاله:
امروز در کلان شهرهای ایران، شهروندان زمان زیادی را صرف فعالیت های تکراری و غیر مفید – نظیر پیمودن مسافت های طولانی برای خرید کالا و دریافت خدمات، معطل شدن در ترافیک های سنگین انتظار در صف بانک ها – می کنند. همچنین ، کلان شهرها با مشکلاتی نظیر کمبود مراکز تحصیلی، بیکاری ، آلودگی هوا، توزیع نامتناسب خدمات شهری رو به رو هستند.
در عصر حاضر فناوری اطلاعات مهمترین ابزار برای مدیریت صحیح کلیه واحدهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی محسوب میگردد. برگزاری دو اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطلاعاتی در (2003) ژنو و (2005) تونس که در راستای جامعه اطلاعاتی جهانی تحقق یافت، شهرهای الکترونیکی را هم شامل شده است. در شهر الکترونیک، شهروندان در تمام اوقات شبانه روز به پایگاه های داده خدمات دولتی و بخش خصوصی بر روی شبکه وب دسترسی دارند. ایجاد شهر الکترونیک تاثیرات بسیاری را در زمینه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی برای اداره شهر و شهروندان به دنبال خواهد داشت.
در زمینه اقتصادی مسائل ذیل قابل طرح است: ایجاد شغل های جدید، توسعه تجارت الکترونیکی، بانکداری الکترونیکی، ایجاد زمینه مناسب برای سرمایه گذاری داخلی و خارجی، جلب توریست، از نظر فرهنگی شفاف سازی، آموزش مجازی، کتابخانه دیجیتالی، اطلاع رسانی و در زمینه اجتماعی و سیاسی ، معرفی شهر در جهان .
برنامه چهارم توسعه ایران بر روح اقتصاد دانایی محور بر سه پایه پژوهش و فناوری منابع و زیر ساخت اطلاعاتی و ارتباطی پیشرفته استوار است.
مهمترین راهکار برای فراهم کردن شرایط دسترسی سریع و ارزان عامه مردم به اطلاعات وارتباطات را می توان توسعه زیر ساخت های ارتباطی دانست. ارتقا و بهبود روابط عمومی های الکترونیکی دستگاه های دولتی و خصوصی و گسترش خدمات الکترونیکی به ویژه در حوزه دولت الکترونیک و تاکید بر توسعه سواد دیجیتالی عمومی از طریق توسعه آموزش الکترونیکی از جمله راهکارهای دیگر تلقی می شود.
استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات نقش اساسی در حل مسائل تهران و کلان شهرها دارد. این مساله به ویژه در مدیریت شهری، اقتصاد شهری، تولید شغل و ارتقای سطح فرهنگ شهروندی نقش اساسی ایفا می کند.
اساسی ترین محور برنامه های شهرداری تهران برای ایجاد شهر الکترونیک، بهره برداری از فناوری اطلاعات در مدیریت شهری است.
روباط عمومی الکترونیک یا دیجیتال که امکان اطلاع رسانی و اطلاع یابی سریع، باز خورد همزمان و ارتباط دو طرفه با مخاطبان را موجب شده است، نقش عمده ای در کاهش حجم انبوهی از رفت و آمدها در شهر، در بسیرای از نقاط کلیدی شهرها شده است. البته باید به این نکته توجه کرد که فناوری اطلاعات یک شمشر دو لبه است.
در این زمینه مسائل مهمی نظیر سواد دیجیتالی وشکاف دیجیتالی و افزایش عمیق فاصله میان داراها و فقرا در میزان بهره بردن از فناوری اطلاعاتی، حاکمیت در اینترنت، نیازمند مطالعات بسیار عمیق می باشد . لذا باید سعی در بومی سازی این فناروی در جهت استفاده حداکثر از قفرصت ها و تبدیل تهدید ها به فرصت نمود.
یکی از مهمترین زمینه ها برای ایجاد شهرهای الکترونیک فرهنگ سازی در این زمینه است. باید توجه داشت که دولت الکترونیک صرفا ارائه اطلاعات نهادها و وزارتخانه ها روی وب سایت نیست. به اعتقاد صاحب نظران ارتباطی دولت الکترونیک استفاده از فناروی های اطلاعاتی و ارتباطی برای متحول کردن دولت و فرایند حکومت از طریق قابل دسترسی تر، کارآمد تر و پاسخگوتر کردن آن است.
مدیران و برنامه ریزان باید با درک ویژگی ها جامعه اطلاعاتی به پیاده سازی اصولی و صحیح دولت الکترونیک بپردازند و از سوی دیگر رسانه های جمعی اعم از رادیو و تلویزیون و مطبوعات باید با اطلاع رسانی مناسب نسبت به آگاه سازی افکار عمومی شهروندان در خصوص مفاهیم و مزایای دولت الکترونیک اقدام نمایند.
کلمات کلیدی:
فناوری اطلاعات ، اینترنت ، مناسب سازی ، الکترونیک ، کاهش بوروکراسی ، کاهش ترافیک ، جامغه اطلاعاتی ، توسعه ، شکاف دیجیتالی
لطفا با +1 (سمت راست وبلاگ ) ما را یاری کنید .
منبع : مرجع دانش
- حفظ محیط زیست.
" ما نیازمند ابداع مدلی جدید هستیم ، مدلی که ارائه دهنده رشد و مشارکت اجتماعی است ، مدلی که احترام بیشتری برای منابع محدود این سیاره قائل است. به همین علت است که من توسعه پایدار را نخستین اولویت قرار داده ام. "
بان کی مون- دبیر کل سازمان ملل متحد
برای حمایت از ما بر روی +1 (سمت راست وبلاگ ) کلیک نمائید .
برای تشویق جامعه به استفاده از انرژی های نو، دولت، شوراهای شهر و شهرداری ها باید پیشقدم شوند.
انرژی های تجدیدپذیر مانند خورشید از جمله انرژی های بی پایانی است که می تواند نقش موثری در کاهش مصرف سوخت فسیلی و کاهش آلودگی های زیست محیطی داشته باشد. سال هاست کشورهایی که شاید نصف ما هم از این منبع لایزال خدادادی در اختیار نداشته اند دست به کار شده و چراغ های بسیاری را روشن کرده اند و چرخ های زیادی را چرخانده اند. در حالی که ما هنوز به جای این منبع همیشگی دودستی به سوخت های فسیلی زیرزمینی و سیاه چسبیده ایم و تمام برنامه ریزی هایمان را بر اساس ماده ای به نام نفت ریخته ایم که تا یکی دو دهه دیگر تمام خواهد شد. اهمیت استفاده از این انرژی ها بویژه در کلانشهرها بهانه ای شد تا با دکتر زهره حسامی، مدیر کمیته آلودگی هوا و بهینه سازی مصرف انرژی ستاد محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران درخصوص اقدامات اخیر این کلانشهر برای بهره برداری از انرژی های تجدیدپذیر گفت و گویی داشته باشیم.
چه شد شهری مثل تهران به فکر جایگزینی انرژی های نو به جای انرژی های فسیلی افتاد؟
سوخت های فسیلی مرسوم ترین منابع تولید انرژی مصرفی امروز هستند. اگرچه به دلیل وجود این منابع در کشور مصرف این نوع انرژی ها توجیه اقتصادی دارد، اما آثار مخربی بر محیط زیست و سلامت بشر می گذارند. همچنین به دلیل پایان پذیر بودن انرژی های فسیلی نمی توان این منابع را به عنوان منبع همیشگی نگریست، به همین دلیل جایگزینی و بهره گیری از انرژی های پایان ناپذیر بسیار ضروری و حیاتی تلقی می شود، چراکه استفاده از انرژی های نو نه تنها مشکل بحران انرژی را رفع می کنند، بلکه به خاطر تمیز بودن و عاری از آلودگی، مشکل بحران زیست محیطی را هم برطرف خواهد کرد. هزینه های بالای حامل های انرژی و آلودگی های محیط زیستی ناشی از آن، ضرورت استفاده از انرژی های نو به منظور دستیابی به اهداف توسعه پایدار را آشکار و شهرداری تهران را برآن داشت تا به حوزه انرژی های نو ورود پیدا کند.
در حال حاضر چه اقداماتی در این زمینه انجام شده است؟
سال هاست بحث فرهنگسازی استفاده بهینه از منابع تجدیدپذیر در کشور مطرح است و کارشناسان و صاحب نظران راه و روش های مختلفی را در خصوص نحوه اجرای این برنامه مهم ارائه کرده اند. در شهر تهران نیز در راستای کاهش مصرف سوخت های فسیلی، اقدام به بهره گیری از انرژی خورشیدی در فضاهای شهری شده است. میزان تابش خورشید در شهر تهران ۵۸/۴ کیلو وات ساعت بر متر مربع درروز تخمین زده شده است. به عبارت دیگر، شهر تهران به طور متوسط سالانه بیش از نیمی از سال روز آفتابی دارد. به همین دلیل استفاده از سیستم ها و تجهیزات خورشیدی در شهر تهران امکان پذیر است و تاکنون توانسته ایم با مجهز کردن برخی پارک ها به سیستم سولار، روشنایی آن مکان ها را تامین کند. همچنین در برخی تقاطع ها، معابر و میدان های شهر تهران نیز از سیستم سولار برای کاهش مصرف منابع تجدیدناپذیر استفاده کرده است. به عنوان مثال برخی چراغ های چشمک زن تقاطع ها و چراغ های ال ای دی و هوشمند تقاطع ها انرژی خورشیدی را در طول روز از طریق سلول های سولار دریافت و استفاده می کنند. در ضمن برای برخی پل های عابر پیاده، بیلبورد های تبلیغاتی و ایستگاه های اتوبوس سیستم مشابهی تعبیه شده تا روشنایی خود را از طریق این منبع انرژی پاک تامین کنند. همچنین با همکاری شرکت بهینه سازی در ۵۸ مکان عمومی و بوستان ها که دسترسی به شبکه گاز شهری نداشته اند سیستم آبگرمکن خورشیدی را تعبیه کرده تا از این طریق در سرویس های بهداشتی عمومی، آب گرم در اختیار مردم قرار گیرد.
در خصوص آبگرمکن های خورشیدی صحبت کردید. نحوه به کارگیری انرژی خورشیدی در این آبگرمکن ها به چه صورت است؟
به کارگیری انرژی خورشیدی برای استفاده درآبگرمکن های خورشیدی نیز به نوع فناوری به کارگیری ما بستگی دارد. معمولا روش کار در این سیستم ها این گونه است که انرژی خورشیدی توسط جمع کننده ها یا کلکتورهای خورشیدی جمع آوری و به انرژی حرارتی تبدیل می شود. سپس حرارت ایجاد شده به یک سیال جذب کننده مانند آب که داخل لوله در حال جریان است، منتقل می شود و آب گرم مصرفی مورد استفاده قرار می گیرد.
یکی از اقدامات جالب در شهر تهران احداث پارک های انرژی و خانه های خورشیدی است. مشخصه اصلی این پارک ها چیست و با چه هدفی ساخته شده اند؟
حسامی: با حذف یارانه ها و نزدیک شدن قیمت حامل های انرژی به قیمت واقعی بزودی تفکر استفاده از انرژی خورشیدی در ایران قوت خواهد گرفت. پس برای این که بتوانیم از این منابع استفاده بیشتری کنیم باید دانش و فناوری آن را کسب و بومی سازی کنیم
هم اکنون طرح ایجاد پارک انرژی های نو به منظور افزایش آگاهی عمومی، آموزش و اطلاع رسانی نسبت به موضوع انرژی های نو و در نهایت کاهش مصرف انرژی های تجدید ناپذیر، در پنج پارک اجرایی شده است. در این پارک ها علاوه بر روشنایی خورشیدی، سیستم های آبگرمکن خورشیدی، اجاق گاز خورشیدی، خشک کن خورشیدی یا آب شیرین کن خورشیدی تعبیه شده و مورد استفاده قرار می گیرد تا مردم نسبت به چگونگی کار کردن این سیستم ها اطلاعاتی کسب کنند. در ضمن شهرداری برای آموزش و فرهنگسازی بیشتر از چگونگی نحوه استفاده و به کارگیری از این انرژی ها در صدد احداث خانه های خورشیدی در برخی مناطق شهرداری تهران است.
در این خانه ها یک نیروگاه کوچک مقیاس خورشیدی تعبیه شده تا انرژی خورشیدی را به الکتریسته تبدیل کند و برق مصرفی تمام تجهیزات خانه مانند تلویزیون، یخچال، کامپیوتر و... به این طریق تامین یا این انرژی به حرارت برای استفاده از آب گرم مصرفی در آن ساختمان تبدیل شود.
آیا برنامه هایی برای به کارگیری سایر انرژی های نو مانند زیست توده، هیدورژنی، زمین گرمایی و بادی هم در شهر تهران وجود دارد؟
علاوه بر به کارگیری انرژی خورشیدی چند سال است برنامه هایی برای تولید انرژی از پسماندها و زباله های شهری اجرا شده است. سازمان مدیریت پسماند به عنوان متولی این طرح، اقداماتی در این خصوص به انجام رسانده است، اما در زمینه به کارگیری انرژی هیدروژنی برای ساخت خودرو های هیبریدی استفاده از سایر انرژی ها مانند زمین گرمایی و بادی و ساخت توربین های بادی در سطح شهر تاکنون اقدامی انجام نشده است. مهم ترین علت اصلی این است که استفاده از این نوع انرژی ها بسیار پر هزینه بوده و مقرون به صرفه نیست. همچنین امکان استحصال این نوع انرژی ها ممکن است مهیا نباشد. مثلا در بسیاری از مناطق شهر تهران با توجه به سرعت پایین وزش باد، امکان استحصال از این نوع انرژی امکان پذیر نیست، بنابر این مطالعه دقیق و جامع از تمام مناطق و پهنه های شهر تهران به منظور امکان سنجی استفاده از انرژی های نو نظیر باد ضروری به نظر می رسد.
امروزه یکی از راه های اتلاف انرژی به کارگیری نامناسب سیستم سرمایشی و گرمایشی ساختمان هاست. آیا قرار نیست موضوع عایق بندی درست خانه های در دست ساخت قانونمند شود یا آپارتمان سازها ملزم به کارگیری از انرژی های نو باشند؟
در حال حاضر چنین قانونی تصویب نشده و الزامی برای ساختمان های مسکونی نوساز جهت به کارگیری از چنین انرژی های نو نیست. این کار در حال حاضر کاملا اختیاری است، چون هم اکنون بحث مجهز شدن منازل مسکونی شهر تهران به سیستم های سرمایشی و گرمایشی خورشیدی بسیار پر هزینه است. البته راهکارهای مختلفی به منظور بهینه سازی مصرف انرژی در سیستم های گرمایشی و سرمایشی اعم از استفاده از سیستم کنترل هوشمند گرمایشی و سرمایشی، معاینه فنی و تنظیم موتورخانه ها و بسیاری برنامه های کنترلی دیگر وجود دارد.
آیا کمیته مشورتی برای ایجاد یک سند راهبردی تشکیل نشده تا شهرداری ملزم شود طی چند سال آینده از انرژی های نو مثل انرژی خورشیدی استفاده کند و این طرح قانونمند شود که مثلا طی چند سال آینده شهرداری تمام خانه های تهران را به این فناوری ها مجهز کند؟
در حال حاضر کمیته ای پیرامون این موضوع تشکیل نشده است. بر اساس مصوبه شورای شهر، شهرداری تهران موظف است سالانه ۱۰ درصد از روشنایی پارک ها را با استفاده از انرژی خورشیدی توسعه دهد. همچنین طبق مصوبه دیگر شورای شهر، شهرداری تهران موظف شده است مصرف انرژی هایی مانند آب، برق، گاز را بهینه کند که تاکنون با حذف تجهیزات پر مصرف انرژی ساختمان های شهرداری و اماکن عمومی شهر توانسته است مصرف آب، برق و گاز را به شکلی محسوس کاهش دهد.
آینده انرژی خورشیدی و صنعت این انرژی را در ایران چگونه می بینید؟
به طور حتم با حذف یارانه ها و نزدیک شدن قیمت حامل های انرژی به قیمت واقعی، این تفکر در آینده قوت خواهد گرفت و کشور ایران نیز مانند دیگر کشورها توسعه یافته و پیشرفته به این مباحث ورود بیشتری خواهد کرد.
امروزه در اغلب کشورهای جهان شاهد گسترش نیروگاه های خورشیدی هستیم. چرا ایران با این همه منابع خدادادی و طبیعی هنوز نتوانسته است از این تکنولوژی به صورت گسترده ای استفاده کند؟ شما به عنوان یک کارشناس، اشکال اصلی کار را در کجا می بینید؟
شاید بیشترین علت این که ایران تاکنون نتوانسته است وارد این مباحث شود را باید در منابع عظیم نفتی و گازی جستجو کنیم. شاید اگر کشور ما نیز مانند سایر کشورها از این گونه منابع محروم بود برای تامین نیازهایش به دنبال این منابع انرژی می رفت. همچنین علاوه بر عرضه نفت و گاز ارزان، بالا بودن هزینه اولیه راه اندازی چنین سیستم هایی هم سد راه پیشرفت این صنعت بوده است. در ضمن به علت این که ما دانش فنی این فناوری را به طور کامل نداریم، وارد کننده این تجهیزات هستیم و حتی اگر شرکت ها یا کارخانه های تولید کننده این محصولات در کشور ایران باشند اکثر قطعات این تجهیزات را از کشورهای دیگر وارد می کنند. پس برای این که بتوانیم از این منابع انرژی تجدیدپذیر استفاده بیشتری کنیم، باید دانش این فناوری را خودمان کسب و بومی سازی کنیم.
فرزانه صدقی
روزنامه جام جم ( www.jamejamonline.ir )
همزمان با افزایش نگرانی ها درباره تامین انرژی آینده، باد ارزشمندتر می شود ...
امسال بار دیگر شهر بن آلمان شاهد برگزاری یازدهمین کنفرانس انرژی بادی جهانی و نمایشگاه ۲۰۱۲ WWEC بود. این کنفرانس امسال با موضوع «برق جامعه، برق شهروندان» و با هدف ارائه آخرین دانش در زمینه بهره برداری از انرژی باد، تکنولوژی توربین و به طور کلی انرژی های نو برگزار شد و به توسعه و مالکیت پروژه های انرژی نو توسط شهروندان بومی شامل کشاورزان و تاسیسات محلی اختصاص داشت. در میان شرکت کنندگان نمایندگانی از جانب نواحی محلی، منطقه ای، دولتی و ملی، سازمان های بین المللی، جامعه توسعه دهندگان مزرعه بادی مهندسان و تولیدکنندگان توربین بادی حضور داشتند.
لزوم توجه به انرژی باد در حالی روز به روز در حال گسترش است که تقریبا تمامی کشورهای جهان نگران چگونگی تامین انرژی خود در آینده هستند. در چنین شرایطی چین و آمریکا به فکر ساخت نیروگا ه های جدید اتمی هستند، اما اغلب کشورها بخصوص بعد از فاجعه نیروگاه اتمی فوکوشیمای ژاپن در پی توسعه بهره برداری از انرژی های دیگر بویژه انرژی های تجدید پذیر برآمده اند.
به همین دلیل شورای بین المللی تغییرات آب و هوایی (IPCC) پیش بینی می کند تا سال ۲۰۵۰ انرژی های تجدیدپذیر می تواند سهم قابل توجهی از انرژی های مورد نیاز جوامع مختلف بشری را تامین کند. پیش شرط رسیدن به این هدف آن است که شرایط استفاده از انرژی های تجدید پذیر، مانند انرژی بادی، آبی و خورشیدی تا آن سال تا حد مطلوبی مهیا شده باشد. البته این شورا معتقد است حتی تا آن زمان هم نمی توان به طور کامل از انرژی های فسیلی چشمپوشی کرد.
به گفته کارشناسان، از نظر علمی هیچ مشکلی برای تأمین نیاز به انرژی از طریق انرژی های تجدیدپذیر وجود ندارد. در واقع برای محدود کردن افزایش گرمای کره زمین تا حدود ۲ درجه سانتی گراد باید ۵۶۰ میلیارد تن از انتشار گاز دی اکسیدکربن کاهش یابد و از نظر فنی این توانایی وجود دارد که با استفاده از انرژی های تجدیدپذیر بتوان به این هدف رسید.
● توربین هایی که از زمین سبز می شود
باد یکی از مظاهر انرژی خورشیدی و همان هوای متحرک است. پیوسته جزء کوچکی از تابش خورشید که از خارج به اتمسفر می رسد، به انرژی باد تبدیل می شود. گرم شدن زمین و جو آن به طور نامساوی سبب تولید جریان های همرفت (جابه جایی) می شود و نیز حرکت نسبی جو نسبت به زمین سبب تولید باد است.
بهره گیری از انرژی باد روز به روز در سراسر جهان گسترش بیشتری پیدا می کند. در حال حاضر در اروپا، در کشورهای دانمارک و اسپانیا ۲۰ درصد برق مورد نیاز از انرژی باد تأمین می شود و در آلمان این رقم به ۱۰ درصد می رسد. در حال حاضر در میان کشورهای مختلف جهان چین پیشتاز است، چراکه نیمی از نیروگاه های تازه تأسیس در سال گذشته میلادی در نقاط مختلف این کشور بنا شد. چین در زمینه بهره برداری از انرژی باد از آمریکا و آلمان نیز پیشی گرفته است. البته با توجه به سرمایه گذاری کلان آلمان در توسعه نیروگاه های بادی، پیش بینی می شود که این نیروگاه ها تا سال ۲۰۲۰ میلادی ۲۰ تا ۲۵ درصد برق مورد نیاز این کشور را تامین کند. به طور کلی باید گفت ۳ درصد نیاز جهانی به برق در نیروگاه های بادی تولید می شود. پیش بینی می شود ظرفیت تولید این نیروگاه ها بزودی از ظرفیت تولید برق در نیروگاه های اتمی فراتر رود. کما این که براساس گزارش اتحادیه جهانی انرژی باد (WWEA) سال گذشته نیروگاه های بادی جدیدی با ظرفیت ۴۰ گیگاوات در سراسر جهان تاسیس شده است. به این ترتیب، ظرفیت تولید برق در نیروگاه های بادی تا پایان سال ۲۰۱۱ میلادی به ۲۳۷ گیگاوات رسیده است. ضمن آن که در یک سال گذشته ظرفیت تولید برق در نیروگاه های بادی ۴۰ گیگاوات بیشتر شده است که این رقم برابر با ظرفیت تولید برق در ۲۸۰ نیروگاه اتمی است.
همه این آمار و ارقام نشان می دهد توسعه نیروگاه های بادی در سراسر جهان شتاب قابل توجهی گرفته و رشد سالانه آنها به طور متوسط به ۲۰ درصد بالغ می شود. ضمن آن که براساس پیش بینی اتحادیه جهانی انرژی باد، ظرفیت نیروگاه های بادی تا سال ۲۰۲۰ میلادی با افزایشی چهار برابر به بیش از یکهزار گیگاوات خواهد رسید.
● منبع ارزان انرژی
انرژی باد با محیط ز یست سازگار است. البته مهم ترین دلیل توسعه نیروگاه های بادی ارزان بودن قیمت برق تولید شده در این نیروگاه هاست. به گفته اشتفان گزنگر، مدیر اتحادیه جهانی انرژی باد، نرخ هر کیلووات ساعت برق تولید شده در نیروگاه های بادی مدرن که در خشکی نصب و تأسیس شده است، پنج تا ده سنت است. این در حالی است که برق تولید شده در نیروگاه های فسیلی اروپا حدود هفت سنت تمام می شود. همین موضوع باعث شده تا انرژی باد یکی از مناسب ترین و مقرون به صرفه ترین منابع انرژی کره زمین باشد.
هرچند انرژی باد یکی از ارزا ن ترین منابع تولید برق است، اما ساخت نیروگاه های بادی در درجه نخست نیازمند حمایت دولت است و بدون شک پرداخت وام های مناسب و مشخص کردن قیمت نهایی برق تولید شده، نقش مهمی در تشویق سرمایه گذاران دارد. در واقع برای تأسیس نیروگاه های بادی سرمایه اولیه تاسیس نقش مهمی دارد. تأمین این هزینه اولیه در کشورهای کمتر توسعه یافته بزرگ ترین مشکل محسوب می شود و به دلیل هزینه بالای نصب توربین های بادی بسیاری از کشورهای آفریقایی تمایلی به تاسیس نیروگاه های بادی ندارند.
کشور ما هم ازجمله مناطقی محسوب می شود که اگرچه گفته می شود تقریبا در تمامی شهرهای آن امکان استفاده از انرژی خورشیدی وجود دارد، اما انرژی باد هم ازجمله منابعی است که بسیاری از هموطنان ما می توانند با استفاده درست از آن مقادیر قابل توجهی از نیاز خود به انرژی را تامین کنند و به این ترتیب کمترین وابستگی را به سوخت های فسیلی داشته باشند. حالا که طبیعت برای ما کم نگذاشته و پتانسیل استفاده گسترده از منابع انرژی تجدیدپذیر در جای جای کشور ما فراهم شده است خوب است که ما هم با دیگر ساکنان کره خاکی در نهضت استفاده از انرژی های سبز همراه باشیم.
● از آسیاب تا توربین های بادی
بشر از زمان های بسیار دور انرژی باد را به شیوه های مختلف به کار گرفته است. آن طور که در اسناد و منابع مختلف آمده، ایرانیان اولین کسانی بودند که حدود ۲۰۰ سال پیش از میلاد مسیح برای آردکردن غلات از آسیاب های بادی استفاده کرده اند و آثار آن حتی امروزه در نواحی خواف و تایباد در شرق کشور به چشم می خورد. همچنین مصریان باستان از نیروی باد برای راندن کشتی های خود روی رودخانه نیل استفاده می کردند و در قرن هفدهم میلادی، مردم هلند با بهبود طراحی پایه آسیاب های بادی، گام بزرگی در این مسیر برداشتند. بعدها استفاده از توربین های بادی با محور قائم در سراسر کشورهای اسلامی معمول شده و سپس دستگاه های بادی با محور قائم با میله های چوبی توسعه یافت و امروزه نیز ممکن است در برخی از کشورهای خاورمیانه چنین دستگاه هایی یافت شود. اگرچه اوایل از انرژی باد در قالب آسیاب های بادی برای آسیاب گندم و ذرت، پمپ کردن آب و قطع درختان استفاده می شد، اما امروزه از انرژی باد غالبا در تولید برق با استفاده از توربین های بادی بهره گیری می شود.
در قرن ۱۳، فناوری این نوع توربین ها توسط سربازانی که از جنگ های صلیبی برمی گشتند به اروپا منتقل شد. هلندی ها فعالیت زیادی در توسعه دستگاه های بادی داشتند، به طوری که در اواسط قرن نوزدهم حدود ۹ هزار ماشین بادی برای اهداف مختلف مورد استفاده قرار می گرفته است. در شرایطی که همزمان با انقلاب صنعتی در اروپا استفاده از ماشین های بادی رو به کاهش گذاشت، انرژی باد در ایالات متحده از سال ۱۸۵۴ مورد توجه قرار گرفت. البته اولین توربین های بادی در آغاز قرن بیستم ساخته شد و آمریکایی ها موفق شدند بزرگ ترین ماشین بادی را در زمان جنگ جهانی دوم بسازند. مهندسان شوروی سابق نیز در سال ۱۹۳۱ ماشینی بادی با محور افقی به کار انداختند. طراحی و ساخت این توربین ها در طول زمان و در مناطق مختلف گسترش یافت. در حال حاضر فعال ترین کشور ها در زمینه استفاده از انرژی باد، آلمان، ایتالیا، آمریکا، دانمارک و هند هستند.
به طور کلی این توربین ها انرژی جنبشی باد را به توان مکانیکی تبدیل می کنند که این توان مکانیکی از طریق شفت به ژنراتور انتقال پیدا کرده و در نهایت انرژی الکتریکی تولید می شود. توربین های بادی بر اساس یک اصل ساده کار می کنند؛ انرژی باد دو یا سه پره ای را که به دور روتور توربین بادی قرار گرفته اند به چرخش در می آورد و برق، توسط ژنراتور، تولید می شود.
بهاره صفوی
روزنامه جام جم ( www.jamejamonline.ir )