..:: محــــــــــیـــط ســـــبـــــــز (بیابان زدایی) ::..
..:: محــــــــــیـــط ســـــبـــــــز (بیابان زدایی) ::..

..:: محــــــــــیـــط ســـــبـــــــز (بیابان زدایی) ::..

منابع طبیعی-بیابان زدایی-محیط زیست

مقاله : ارزیابی نیروگاه های خورشیدی و مزیت های استفاده از آن با توجه به پتانسیل موجود در مناطق کویری

 ارزیابی نیروگاه های خورشیدی و مزیت های استفاده از آن با توجه به پتانسیل موجود در مناطق  کویری


نوید مدندوست


چکیده


حدود سه چهارم مساحت کشور ما در مناطق گرم و خشک قرار دارد، لذا این مسئله ضرورت مطالعه و توجه به پتانسیل های اقلیمی نواحی بیابانی را در جهت بهره گیری از انرژی های پایدار این مناطق، ایجاب می نماید. از طرفی نیز گرم شدن کره زمین،نازک شدن لایه ازن بعلت استفاده از انواع آلاینده ها، افزایش آلودگی محیط زیست و انقراض گونه های زیستی همه و همه با هم می آمیزند تا ضرورت استفاده از انرژی های نوین را اجتناب ناپذیر نمایند. با توجه به محدودیت های موجود، تنها استفاده از روشهای درست مصرف، بهینه سازی مصرف انرژی و به کارگیری انرژی های نو می تواند بحران انرژی را مهار کند. استفاده ازانرژی خورشید که منبع انرژی قابل توجهی است و خود نیز در ایجاد انرژی های دیگری همچون انرژی زمین گرمایی، باد، جزر و مد و آبشارها سهیم است، یکی از راهکارهای توسعه پایدار می باشد. در همین راستا جهت ذخیره سازی و استفاده بهینه از این انرژی، انواع نیروگاه های خورشیدی بر حسب موقعیت مکانی و امکانات موجود مورد استفاده قرار می گیرند که در تحقیق حاضربه معرفی و چگونگی استفاده و مزیت های این نیروگاه ها با توجه به ظرفیت های موجود در زمینه انرژی خورشیدی در نواحی کویری کشورمان به عنوان یکی از منابع انرژی تجدید پذیر پرداخته ایم .


  ادامه مطلب ...

یک ضرورت: توجه به انرژی های تجدیدپذیر در ایران

در راستای جهت گیری نظام جمهوری اسلامی ایران در حوره انرژی و با توجه به مزیت های گوناگون انرژی های تجدید پذیر، اولویت دادن به توسعه انرژی های تجدید پذیر بستر مناسبی برای توسعه این انرژی های پاک که دارای منافع گوناگون اقتصادی و زیست محیطی می باشند فراهم می کند.



مزیت های انرژی های تجدید پذیر و همچنین جهت گیری نظام جمهوری اسلامی ایران در حرکت به سمت اقتصاد بدون نفت، اولویت بخشی به توسعه انرژی های تجدید پذیر را ضروری می سازد. در این میان باید توجه شود ارتقا آگاهی شهروندان در خصوص مزایای انرژی های نو، مسیر توسعه انرژی های پاک در کشور را تسهیل خواهد کرد.

"ظرفیت ویژه برای توسعه اقتصادی"، "ارتقا عرضه و امنیت انرژی" و "حفظ محیط زیست و کاهش آلودگی هوا" سه مزیت مهم انرژی های تجدید پذیر هستند. اولین ضرورت برای ارجحیت یافتن انرژی تجدید پذیر پتانسیل قابل توجه این نوع انرژی برای توسعه اقتصادی بویژه در حوزه کسب و کار و اشتغال زایی است. طبق گزارش جهانیِ انرژی های تجدید پذیر در سال 2012،  با استفاده از تکنولوژی انرژی های تجدید پذیر 5 میلیون شغل در کشورهای مختلف ایجاد شده است که سهم چین با ایجاد بیش از یک میلیون و ششصد هزار شغل بیش از دیگر کشور ها بوده است. برزیل با ایجاد هشتصد و نود هزارشغل و هند با ایجاد سیصد و پنجاه هزارشغلِ مرتبط با انرژی های پاک از دیگر کشورهای موفق در این عرصه بوده اند . بنگلادش دیگر نمونه موفق در اشتغال زایی به کمک انرژی های تجدید پذیر بوده است. این کشور در سال 2011 با نصب 1.2 میلیون سیستم انرژی خورشیدی در روستاها موفق به ایجاد شصت هزارشغل گردیده است. بررسی این تجارب موفق موید این موضوع است که توسعه انرژی های تجدید پذیر فرصت های جدید و متنوع شغلی ایجاد خواهد کرد. فرصت هایی  که ایجاد آنها نیاز امروز کشور محسوب می شود .

دلیل دیگر توجه به توسعه انرژی های تجدید پذیر ضرورت تنوع بخشی به سبد انرژی کشور در راستای ارتقای امنیت انرژی است. موضوعی که با توجه به پیش بینی افزایش چشمگیر تقاضای انرژی در سال های آتی یکی از اولیت های بخش انرژی کشور قلمداد می گردد. برآورد می شود در سال 2035، تقاضای نهایی انرژی در ایران به میزان 301 میلیون تن معادل نفت برسد که این رقم دوبرابر تقاضای فعلی انرژی خواهد بود. با این وصف، طبیعی است اتکای صرف به منابع نفت و گاز طبیعی یک خطای راهبردی است و لازم است تنوع بخشی به منابع انرژی در زمره اصلی ترین راهبردهای کشور قرار گیرد .

جایگاه بی بدیل انرژی های نو در کاهش آلودگی هوا و مقابله با تغیرات اقلیمی از دیگر مواردی است که ورود به مباحث انرژی های پاک را ضروری می سازد. بررسی گزارش انستیتوی اقتصاد انرژی ژاپن (IEEJ) نشان می دهد، انتشار دی اکسید کربن (اصلی ترین گاز گلخانه ای) در خاورمیانه از 1.444میلیون تن در سال 2008 به رقم 2.812 میلیون تن در سال 2035 خواهد رسید که پیش از نیمی از این رشد 100درصدی به دلیل افزایش انتشار دی اکسید کربن در ایران و عربستان  می باشد.

 گفتنی است طبق اعلام آژانس بین المللی انرژی، در سال 2010، ایران همراه با کشورهایی نظیر چین، هند،آمریکا،کانادا، روسیه و انگلیس در زمره 10 کشوری بوده است که بالاترین میزان انتشار دی اکسید کرین را دارا بوده اند. با دقت در این که بخش انرژی بیشترین تاثیر را بر افزایش انتشار دی اکسید کرین دارد، ضرورت توسعه  انرژی های تجدید پذیر برای کاهش خطرات ناشی از تغییرات اب و هوایی اهمیت دو چندان می یابد. در همین راستا برنامه ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴت ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ (UNEP) براورد کرده است در صورتی که تا سال 2050 سهم انرژی های تجدید پذیر به میزان  45 درصد افزایش یابد، انتشار گاز دی اکسید کربن 60درصد کمتر خواهد شد.

معضل الودگی هوا در کشور نیز که در سالیان اخیر در صدر اخبار و نگرانی های شهروندان بوده است با توسعه انرژی های پاک قابل کنترل خواهد بود. نقش انرژی های تجدید پذیر در رفع خطرات زیست محیطی کشور بویژه الودگی هوا مورد اشاره رئیس بنیاد جهانی انرژی نیز قرارگرفته است. ولف گانگ نئومن در سفری که در اواخر سال 1390 به ایران داشت تاکید کرد: هر گونه تاخیر در حرکت به سمت انرژی های تجدیدپذیر باعث بدتر شدن وضعیت و کاهش کیفیت زندگی در ایران است. وی همچنین اشاره کرده بود در صورتی که بخش حمل و نقل عمومی مورد توجه قرار گرفته و در این بخش از انرژی های تجدیدپذیر و فن آوری های نوین استفاده شود، آلودگی هوا قابل کنترل است.

باید دقت شود در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران در مسیر توسعه انرژی های تجدید پذیر چالش های گوناگونی وجود دارد. یکی از این چالش ها فقدان پذیرش اجتماعی و ضعف آگاهی شهروندان است که در تحقیقات مختلف به عنوان یک مانع جدی مورد تاکید قرار گرفته است. برای مثال، رولف وستنهاگن استاد دانشگاه سنت گالن سویس در پژوهشی با عنوان "پذیرش اجتماعی برای نوآوری در انرژی های تجدیدپذیر" بیان می کند با اینکه نقش پذیرش اجتماعی در اجرای برنامه توسعه انرژی های تجدید پذیر در دهه 1980 میلادی مورد غفلت واقع شده بود، امروزه  فقدان پذیرش اجتماعی به عنوان یک مانع مهم در دستیابی به اهداف انرژی های تجدیدپذیر به طور وسیعی به رسمیت شناخته شده است. گیل ویکنیس نیز در کتاب "انتقال تکنولوژی برای انرژی تجدیدپذیر" تاکید می کند پذیرش اجتماعی برای انرژی تجدید پذیر بسیار اهمیت دارد و فقدان آن یک مانع بسیار جدی برای توسعه این انرژی است . وی همچنین اشاره می کند اگر مردم و مصرف کنندگان نهایی از مزایا و فواید انرژی تجدید پذیر اطلاع نداشته باشند،  تقاضایی برای آن نیز نخواهند داشت که این امر خود سبب بروز موانع اقتصادی نیزخواهد شد. از این رو تلاش برای ارتقا آگاهی های عمومی در این زمینه نیز ضرورت دارد.

توجه به این نکته ضروری است که توجه به توسعه انرژی های تجدید پذیر کاملا منطبق بر جهت گیری های کلی و برنامه های بالادستی نظام جمهوری اسلامی ایران در خصوص انرژی می باشد. برای نمونه مطابق سند چشم انداز تا سال 1404، ده درصد از برق مورد نیاز کشور باید از منابع تجدیدپذیر تامین شود. سیاست‌های کلی نظام در بخش انرژی که توسط مجمع تشخیص مصلحت نظام تصویب و پس از تأیید رهبری ابلاغ شده است نیز حداقل در دو مورد مستقیما به توسعه انرژی های تجدید پذیر اشاره دارد. در برنامه پنجم توسعه کشور نیز استفاده از انرژی های تجدید پذیر بمیزان 5000 مگا وات هدف گذاری شده است.

لازم به ذکر است جهت گیری سندهای بالادستی نظام به توسعه انرژی های تجدید پذیر همگام با رشد چشمگیر جهانی این انرژی در سال های اخیر بوده است. گزارش جهانی  انرژی های تجدید پذیر در سال 2012، نشان می دهد سرمایه گذاری جهانی در این حوزه با رشدی 17 درصدی نسبت به سال 2010 به رقم 257 میلیارد دلار در سال 2011 رسیده است که از این مقدار 89 میلیارد دلار آن توسط کشورهای در حال توسعه سرمایه گذاری گردیده شده است. این گزارش همچنین بیان می کند تا سال 2011، 118کشور که بیش از نیمی از آن ها کشورهای در حال توسعه هستند برای انرژی های تجدید پذیر اهداف راهبردی تدوین کرده اند. برای نمونه مصر تامین 20 درصد از انرژی خود توسط انرژی های تجدید پذیر را تا سال 2020 هدف گذاری کرده است. این هدف گذاری در همین بازه زمانی برای اردن  7 درصد، مراکش 10 درصد، الجزایر  40 درصد، اندونزی 25 درصد، اسراییل 25 درصد، لیبی 10 درصد، تایلند 20 درصد و مالزی 11 درصد است.

در مجموع می توان عنوان کرد که در راستای جهت گیری نظام جمهوری اسلامی ایران در حوره انرژی و با توجه به مزیت های گوناگون انرژی های تجدید پذیر، اولویت دادن به توسعه انرژی های تجدید پذیر بستر مناسبی برای توسعه این انرژی های پاک که دارای منافع گوناگون اقتصادی و زیست محیطی می باشند فراهم می کند.

منبع : وب سایت  پژوهشکده مطالعات استراتژیک خاورمیانه، 25 اردیبهشت ماه 1392

تاثیر انرژی های تجدید پذیر بر کاهش آلودگی هوا

فقط چکیده مقاله

تاثیر انرژی های تجدید پذیر بر کاهش آلودگی هوا



زهره خراسانیان
نغمه مبرقعی
چکیده :

هدف از تدوین این مقاله بررسی تاثیر انرژی های تجدید پذیر بر کاهش آلودگی هوا است، در واقع در این مقاله پس از مقایسه بین انرژی های تجدید پذیر با انرژی های تجدید ناپذیر، مزایا و مشکلات و همچنین لزوم استفاده از آنها مورد بررسی قرار گرفت . نتایج حاصل از بررسی انرژی های تجدید پذیر در مقایسه با انرژی های تجدید ناپذیر نشان داد که استفاده از انرژیهای تجدید شونده کمک شایانی به حل مشکلات ناشی از آلودگی های منتشر شده از سوخت های فسیلی می کند، بطوریکه استفاده از انرژی های تجدید پذیر باعث کاهش 35-17% از انتشار (SO(2 در چین، استفاده از انرژی باد باعث کاهش 32% از انتشار( CO(2 در تایوان و در ایران استفاده از انرژی خورشیدی باعث کاهش پدیده وارونگی هوا و به تبع کاهش آلودگی هوا شد، اما بالا بودن هزینه های سرمایه گذاری، محدودیت های زمانی و مکانی و همچنین اثرگذاری تغییرات آب و هوا، استفاده از انرژی های تجدید پذیر را دچار مشکل می کند، از طرف دیگر به دلیل مزایا و اثرات مثبت زیست محیطی، به خصوص کاهش آلاینده های هوا و نقش موثر آن در حفظ ذخایر طبیعی و پایان ناپذیر بودن آنها، جایگزین کردن منابع انرژی تجدید پذیر با سوخت های فسیلی توصیه می شود، در پایان پیشنهاداتی جهت راه اندازی نیروگاه های انرژی های تجدید شونده ارائه شده است.


کلمات کلیدی:
انرژی های تجدید پذیر، انرژی بادی، انرژی خورشیدی، انرژی زمین گرمایی، آلودگی هوا


منبع : اولین همایش ملی انرژی های نو و پاک

برای مشاهده سایر مقالات زیست محیطی این وب اینجا کلیک نمایید .


مشاهده لیست همه مقالات زیست محیطی این وبلاګ از اینجا

انرژی‌های تجدیدپذیر یک موضوع مهم که جدی ګرفته نمی شود

محدود بودن منابع انرژی فسیلی و مشکلات ناشی از انتشار گازهای گلخانه‌ای و خطرات غیرقابل انکار نیروگاه‌های هسته‌ای که تاکنون منجر به بروز 2 فاجعه بزرگ بین‌المللی در سطح جهان شده‌اند، ضرورت توجه بیش از پیش به انرژی‌های تجدیدپذیر را بر همگان روشن ساخته است.


با توجه به برخورداری از پتانسیل مطلوب و مناسب انرژی‌های تجدیدپذیر در کشور، توسعه منطقی این منابع ارزشمند و خدادادی کاملا ضروری به نظر می‌رسد؛ چراکه از این طریق می‌توان در جهت اهداف توسعه پایدار نیز گام برداشت.


به گفته دکتر عبدالرزاق کعبی‌نژادیان، پژوهشگر و رئیس انجمن انرژی خورشیدی ایران، از مهم‌ترین عناصر موثر در توسعه پایدار دستیابی به منابع انرژی پاک، پایدار و ارزان است. درواقع داشتن منبع انرژی مناسب، عمده‌ترین عامل اقتصادی جوامع صنعتی پس از نیروی انسانی است؛ چراکه انرژی یک نیاز اساسی برای استمرار توسعه اقتصادی، رفاه اجتماعی، بهبود کیفیت زندگی و امنیت جامعه است. اگر انرژی به نحوی تولید و مصرف شود که توسعه انسانی را در بلندمدت در تمامی ابعاد اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی تامین کند، مفهوم انرژی پایدار تحقق خواهد یافت. به همین دلیل تامین انرژی پایدار ضرورت توسعه پایدار است و در سال‌های اخیر کشورهای مختلف اعم از پیشرفته و در حال توسعه، توجه فزاینده‌ای به انرژی تجدیدپذیر (انرژی حاصل از خورشید، باد، ژئوترمال و...) جهت ایجاد تنوع در استفاده از منابع انرژی و کاهش وابستگی به یک حامل انرژی و ملاحظات زیست‌محیطی برای دستیابی به انرژی پایدار معطوف داشته‌اند. بالا رفتن قیمت سوخت‌های فسیلی، فجایع دوگانه نیروگاه‌های اتمی، ملاحظات زیست‌محیطی، امنیت تامین انرژی، کاربری نفتی که سوزانده می‌شود، در پتروشیمی برای تولید محصولات گرانقیمت، پیشرفت تکنولوژی و توجیه اقتصادی در برخی موارد به طور عمده تعیین‌کننده آینده انرژی‌های تجدیدپذیر است. به هر حال این قلمرو به طور دائم در حال تغییر بوده و آینده این تغییرات نمایانگر کاهش هزینه‌ها و گسترش نفوذ آن در بازار انرژی دنیا و رسیدن به انرژی پایدار است. با وجود این‌که این امر از لحاظ تکنولوژیکی امکان‌پذیر است، اما فقط با حمایت و تلاش همه‌جانبه بین‌المللی و با تعیین اولویت‌ها و سیاست‌های اقتصادی، جلب منابع مالی خارجی، مشارکت بخش خصوصی در سرمایه‌گذاری و انجام برنامه‌های آموزشی و پژوهشی میسر می‌شود.


کعبی‌نژادیان می‌افزاید: کشور ما هم در سال‌های اخیر اقداماتی در این خصوص داشته است؛ هرچند متاسفانه به‌کارگیری انرژی‌های تجدیدپذیر هنوز به صورت یک ضرورت درنیامده است. این در حالی است که محدودیت منابع فسیلی، رشد بالای مصرف سالانه انواع انرژی در ایران، خارج شدن کشورمان از جرگه صادرکنندگان نفت از اواخر قرن حاضر و بالطبع قطع درآمدهای ناشی از صدور نفت باعث می‌شود در صورت عدم برنامه‌ریزی و پیشرفت‌های لازم روند توسعه کشور به طور جدی تحت تاثیر قرار بگیرد. عدم کارایی فنی و اقتصادی و هدررفتن قریب به 55 درصد از کل انرژی در فرآیندهای مصرف و مشکلات فزاینده زیست‌محیطی ناشی از آن، ضرورت مدیریت مصرف انرژی و بالا بردن بازده و بهره‌وری انرژی را بیش از پیش آشکار می‌سازد. در این زمینه می‌توان از پیشنهاد وزارت نیرو درخصوص قانون بند «و» تبصره 19 برنامه دوم توسعه در مجلس شورای اسلامی به عنوان اولین گام اساسی و در پی آن تصویب آیین‌نامه‌های اجرایی، تشکیل کمیته تصویب معیارها، برگزاری سمینارها و دوره‌های آموزشی کارشناسان صنایع و موسسات نام برد.


کعبی‌نژادیان که چندی پیش به دلیل فعالیت‌های مستمر در حوزه انرژی‌های نو و نقش ثمربخش در انجمن دانش‌آموختگان ایران ـ ژاپن از طرف امپراتور و نخست وزیر ژاپن به دریافت مدال و نشان افتخار نائل شده، معتقد است؛ البته برای ثبات عرضه انرژی از نظر عرضه منابع طبیعی انرژی باید به معرفی انرژی‌های نو نظیر انرژی خورشیدی نامحدود توجه شود. از طرفی اگر جدی بودن موضوع محیط‌زیست را اصل در نظر بگیریم، توجه به صرفه‌جویی انرژی و حفظ ایمنی نیروگاه‌های اتمی و گرایش به انرژی‌های نو و پاک که بار کمی را در محیط‌زیست دارند، ضروری خواهد بود.


تولید انرژی پاک از خورشید

حرکت به سمت استفاده از انرژی‌های پاک و غیرآلاینده درهمه کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه جهان، رو به افزایش است. استفاده از انرژی‌های پاک از جمله انرژی خورشیدی به دلیل آماده بهره‌برداری بودن، نداشتن آلودگی‌های زیست‌محیطی و تامین بودن امنیت عرضه آن و نیز ارزان بودن باید مورد توجه بیشتر مسوولان کشور ما نیز قرار گیرد.

البته به گفته رئیس انجمن انرژی خورشیدی ایران، متاسفانه به دلیل استفاده بی‌رویه از انرژی‌های فسیلی و مصرف بالای آن در همه کشورهای جهان و نیز ایران، اکنون کره زمین از حیث آلودگی‌های زیست‌محیطی و تغییرات آب و هوایی با مشکلاتی مواجه شده است.


کعبی‌نژادیان می‌افزاید: این در حالی است که شرایط و ظرفیت کشور از نظر انرژی‌های تجدیدپذیر بسیار خوب است، اما در حال حاضر میزان استفاده از انرژی خورشیدی، انرژی باد و انرژی آبی در مقایسه با دیگر کشورهای توسعه‌یافته یا در حال توسعه پایین است. در چنین شرایطی تولید الکتریسیته به طور پیوسته در حال افزایش است، زیرا الکتریسیته انرژی تمیز و راحت در مرحله مصرف است؛ البته این گرایش از نظر کارایی کل انرژی اولیه یک امتیاز به حساب نمی‌آید، بخصوص وقتی که نیروگاه‌های تولید الکتریسیته بر پایه سیکل‌های ترمودینامیکی که به طور ذاتی از محدودیت در کارایی برخوردارند، بنا شده باشند.


البته در ایران در جهت افزایش سهم انرژی‌های تجدیدپذیر، سهم 10 درصدی ظرفیت تولید برق کشور در سند چشم‌انداز 20 ساله (1404 ـ1384) به انرژی‌های نو اختصاص یافته است. به منظور افزایش سهم منابع انرژی‌های نو در عرضه انرژی الکتریکی کشور و کاهش مصرف گاز طبیعی و فرآورده‌های نفتی در تولید برق، وزارت نیرو موظف است نسبت به برنامه‌ریزی برای ارتقای مستمر سهم منابع انرژی‌های نو در عرضه انرژی الکتریکی به نحوی اقدام کند که در یک افق 10 ساله حداقل 10 درصد انرژی الکتریکی تولیدی کشور از این منابع تامین شود. در این صورت تولید درصدی از انرژی الکتریکی در ایران (که سالانه نزدیک به 25 درصد مصرف سوخت فسیلی را به خود اختصاص می‌دهد) از طریق انرژی تجدیدپذیر، ضمن صیانت از ذخایر ملی، جلوگیری از آلودگی زیست‌محیطی ناشی از احتراق سوخت‌های فسیلی، اشتغالزایی و توسعه نواحی دورافتاده و ارتقای جایگاه ایران در محیط استراتژیک بین‌المللی، در دستیابی به انرژی پایدار و توسعه پایدار مورد توجه قرار می‌گیرد.


حقایق نشان می‌دهد در سال 2020 دورنمای انرژی در سطح بین‌المللی و همچنین در بسیاری از موارد اوضاع انرژی در سطح ملی وخیم‌تر از سال‌های بحران خواهد شد. این اوضاع حتی در دهه بعد از 2020 متشنج‌تر نیز خواهد شد، مگر این‌که از هم‌اکنون اقداماتی برای مقابله با این احتمالات آغاز شود.


در هدف سیاسی برای تثبیت عرضه انرژی لازم است که با پیش‌بینی بلندمدت عرضه و تقاضای انرژی طرح‌ریزی و به عنوان سیاست انرژی، برای لزوم مقابله با موضوع گرم‌شدن کره زمین نیز مطرح گردد. در این سیاست انواع انرژی‌های نو شامل انرژی خورشیدی ، باد و ...که ضریب آن رو به افزایش متمایل باشد، در نظر گرفته می‌شود. از طرفی، پیش‌بینی بلندمدت عرضه و تقاضای انرژی، بر پایه قانون در ارتباط با معرفی و توسعه انرژی جایگزین نفت، براساس اهداف عرضه انرژی جایگزین نفت و تغییر الگوی مصرف و عرضه انرژی نیز پیشنهاد می‌گردد.


کعبی‌نژادیان معتقد است؛ لزوم دسترسی به امکان عرضه انرژی مناسب برای جایگزینی نفت، ارائه طرح‌هایی مرتبط با انرژی‌های نو را به هیات دولت ضروری کرده است. وی می‌افزاید: امیدواریم هرچه زودتر قانون ویژه‌ای مبنی بر حمایت بیشتر از این انرژی‌ها در کشور به مرحله اجرا در آید. چراکه براساس این قانون وظایف دولت، مردم، دست‌اندرکاران و... در رابطه با این انرژی‌ها به طور وضوح روشن می‌شود.


تجربه موفق برای حرکت به سمت انرژی‌های پایدار


کشور آلمان با وجود برخورداری از ذخایر و منابع غنی و فراوان زغال‌سنگ، سیاست انرژی خود را بر پایه انرژی‌های پاک، منابع پایدار و امنیت در عرضه انرژی بنا نهاده است.


در نخستین سال اولین دهه قرن بیستم، آلمان بر اساس 3محور عرضه انرژی پایدار، قیمت مناسب حامل‌های انرژی در نتیجه رقابت آزاد و احترام به محیط زیست، قوانین و دستورالعمل‌های انرژی خود را تدوین کرد. در این قانون اولویت با حفظ و احترام به محیط‌زیست و پرهیز از آلوده کردن آن است.


به موجب این قانون، آلمان باید تا سال 1399 خورشیدی 20 درصد از برق مورد نیاز خود را از طریق انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر تولید کند.


دولتمردان آلمانی برای سیاست اجرایی توسعه و گسترش انرژی‌های تجدیدپذیر، از سیستم Feed in Tariff که به معنی تعیین قیمت ثابت خرید اجباری برق تولید شده از انرژی خورشید، باد و سایر انرژی‌های تجدیدپذیر توسط دولت است، استفاده کردند.


انرژی‌های مورد نظر در خرید اجباری FIT در آلمان شامل بخشی از الکتریسیته تولیدی در آن کشور است که از منابعی همچون: نور خورشید، باد، نیروی آب (کمتر یا حداکثر 5 مگاوات)، زمین گرمایی و بیوماس (کمتر یا حداکثر 20 مگاوات) تولید شده باشد. ضمنا، در مرداد 1390 دولت آلمان تصمیم به خاموشی 17 نیروگاه هسته‌ای خود تا سال 2022 گرفته است.

در نتیجه اجرای این قانون و تنها پس از گذشت 7 سال، آلمان موفق شد حدود 10 درصد از برق مورد نیاز خود را از منابع پاک و تجدیدپذیر مثل خورشید و باد تامین کند. با این روند به نظر می‌رسد آلمانی‌ها پیش از تاریخ تعیین شده به هدف 20 درصدی خود خواهند رسید. شاید این دورنمای روشن عمده این دلیل تصمیم بزرگ آلمان برای خاموشی 17 نیروگاه هسته‌ای این کشور تا 10 سال آینده بوده است. به این ترتیب آلمانی‌ها با چرخشی سریع به طبیعت، خود را از شر آلودگی‌های زیست محیطی و خطرات فراوان سوخت‌های فسیلی و انرژی اتمی رها خواهند کرد.


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
















بهاره صفوی - جام جم آنلاین
چهارشنبه 23 فروردین 1391