افتاده درختی که به خود می بالید...

افتاده درختی که به خود می بالید

از داغ تبر به خاک غم می نالید

گفتم: چه کسی به ریشه ات زد !

گفت: آن کس که زیر سایه ام می خوابید !

افتاده درختی که به خود می بالید